Μία ιδιαίτερα ζεστή ημέρα όπως εκείνη η Τρίτη δεν προσφέρεται για συναυλίες σε κλειστό χώρο. Το Gagarin ευτυχώς ήταν σχετικά δροσερό όταν μπήκα μέσα, και μία επίσης δροσερή μπύρα είχε ακόμη πιο ευεργετικές ιδιότητες. Το support βγήκε στην ώρα του. Οι Θεσσαλονικείς Lucky Thir13n αποδείχθηκαν σοβαροί, αν και σε σχέση με το demo τους η νέα κατεύθυνση της μουσικής τους μου φάνηκε κάπως μπερδεμένη: αρκετό hard rock φυσικά, κλασικό αλλά και με επιρροές από νεότερα συγκροτήματα του είδους, διανθισμένο κατά περίσταση με μοντέρνα ρυθμικά στοιχεία, και συμμετοχή του τραγουδιστή των Dimlight σε ένα κομμάτι.

Μικρό το κακό, καθώς η μπάντα ήταν πολύ δεμένη, είχε πολύ καλό ήχο για τα δεδομένα ενός support και περνούσε καλά στη σκηνή – κοινώς, δείχνουν να «το έχουν» στο live. Βέβαια οι αντιδράσεις του κοινού δεν επιβράβευσαν αντίστοιχα την επίδοση και τη διάθεση των παιδιών, κάτι που αποτελεί αναγκαίο κακό σε τέτοιες περιπτώσεις. Ευτυχώς το εμβόλιμο medley σε υπερκλασικά metal κομμάτια κίνησε αρκετά κεφάλια.

Η πολλοστή φορά που βλέπουμε ζωντανά τους WASP στην Αθήνα από τότε που άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου με την εμφάνισή τους στο Rockwave το 2004 δεν συνοδεύτηκε από καμία σημαντική έκπληξη – εκτός αν θεωρηθεί άξιο αναφοράς πως ο Blackie Lawless ανέβασε στη σκηνή έναν οπαδό για να φωνάξουν μαζί το ρεφρέν του I Wanna Be Somebody. Μέσα σε δύο χρόνια οι WASP μας έχουν επισκεφθεί τρεις φορές, χωρίς να φέρνουν μαζί τους κάποιο νέο άλμπουμ και αφήνοντας σχεδόν απαράλλαχτο το setlist τους, φέρνοντας το ίδιο stage show (ΟΚ στις δύο τελευταίες φορές έφεραν δύο έξτρα οθόνες εκατέρωθεν της σκηνής) και προβάλλοντας τα ίδια βίντεο.

Κάποια δεύτερα φωνητικά ήταν και πάλι εμφανώς προηχογραφημένα, ενοχλώντας όσους θέλουν μία συναυλία να μην λαμβάνει χώρα μέσα από ένα tape player. Είναι φανερό πως ο Blackie κινείται πλέον σε πολύ safe δρόμους, όσο αφορά το θέαμα που θα παρουσιάσει στο κοινό του. Όμως η αγάπη του ελληνικού κοινού για τους WASP αποδεικνύεται αρκετά μεγάλη για να στηρίξει ακόμη μία ζωντανή τους εμφάνιση. Σε ένα Gagarin γεμάτο, αλλά όχι ασφυκτικά, δημιουργήθηκαν πολύ καλές συνθήκες παρακολούθησης του live. Ο εξαιρετικός ήχος που παρέχει ο συγκεκριμένος συναυλιακός χώρος έφερε από το ξεκίνημα θετικό πρόσημο στις συγκρίσεις με την προηγούμενη φορά στο Fuzz.

Και η μπάντα έμοιαζε ιδιαίτερα ορεξάτη, ειδικά ο Blackie. Ο κόσμος το ευχαριστήθηκε δεόντως τραγουδώντας και εκδηλώνοντας τη λατρεία του σε κάθε ευκαιρία, άλλωστε τα hits τους είναι διαχρονικά και τα νεότερα τραγούδια που επιλέγουν να παίξουν διαθέτουν αντίστοιχη στόφα (ειδικά το Heaven Hung In Black). Δεν περιμένω βέβαια να εκλείψουν οι φωνές που ζητούν το Animal (Fuck like a beast), αν και η απόφαση του Blackie να μην το ξανατραγουδήσει φαίνεται τελεσίδικη. Λαμβάνοντας υπόψη μονάχα τα «εδώ και τώρα» στοιχεία αξιολόγησης μιας συναυλίας (απόδοση, ήχος, διάρκεια, συμμετοχή κτλ) χωρίς να γίνεται σύγκριση με το παρελθόν, η φετινή συναυλία των WASP πρέπει να θεωρηθεί από τις καλύτερες που έχουν δώσει στην Αθήνα. Όταν επανέλθει το στοιχείο της έκπληξης ή έστω του καινούριου, τουλάχιστον στο σετλίστ, οι συναυλίες τους θα ξαναγίνουν απολαυστικές και για τους πιο «περίεργους» οπαδούς που τους έχουν δει μια-δυο φορές παραπάνω και έχουν αυξημένες απαιτήσεις από την αγαπημένη τους μπάντα – μάταια ίσως, μιας και πρόκειται για γκρουπ που δεν καίγεται να αποδείξει κάτι, ούτε καν στον εαυτό της…

 Setlist:

On Your Knees
The Real Me
L.O.V.E. Machine
Crazy
Live To Die Another Day
Wild Child
Hellion / I Don’t Need No Doctor / Scream Until You Like It
Babylon’s Burning
The Idol
I Wanna Be Somebody
——————–
Chainsaw Charlie
Heaven’s Hung In Black
Blind In Texas

Μιχάλης Κουρής

ΥΓ Ζητάμε συγνώμη αλλά λόγω προβλήματος με την φωτογραφική μηχανή δεν κατέστη δυνατό να βγάλουμε φωτογραφίες.