You are currently viewing SUN OF NOTHING, SARDONIS, NECHAYEVSCHINA

SUN OF NOTHING, SARDONIS, NECHAYEVSCHINA


 

SUN OF NOTHING, SARDONIS, NECHAYEVSCHINA, AN CLUB, 17-03-11
 
17-03_2011

p1120267

Κι έτσι απλά κι ωραία λοιπόν, ένα από τα σημαντικότερα εγχώρια σχήματα στον underground πειραματικό μεταλλικό ήχο, οι Sun of Nothing, έφτασαν να παρουσιάζουν τον τρίτο τους δίσκο “The guilt of feeling alive”. Τι καλύτερο λοιπόν από την αντίστοιχη συναυλία στο Αν, μετά από μια αναβολή τριών μηνών. Οι Πέμπτες είναι μέρες στις οποίες έχει παράδοση η αντίστοιχη σκηνή, οπότε παρά την απεργία του μετρό, ο αριθμός των 150 περίπου θεατών κρίνεται ικανοποιητικός.
 
Πρώτοι ανέβηκαν οι Νechcayevschina, και όσο κι αν το όνομά τους παραπέμπει σε μπάχαλο, τόσο στρωτή είναι η μουσική τους προσέγγιση. Τετραμελής μπάντα πιτσιρικάδων, με εμφανή τη διάθεση για τζαμάρισμα στις μακροσκελείς συνθέσεις τους. Το βασικό συστατικό είναι το σκληρό ροκ, όπως γιγαντώθηκε στα 70ς,  μπολιασμένο με την πιο σύγχρονη stoner αισθητική, τεχνοτροπία, και ήχο. Στεκόμαστε εκεί και αποδίδουμε τα ένσημα, γιατί δείχνουν να ψάχνονται αρκετά με τη χρήση των ταξιδιάρικων εφέ, δίνοντας την αίσθηση πως σιγά-σιγά θα βρουν την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ αυτών και του παιξίματος. Η rhythm section είναι δεμένη, ενώ τα ορχηστρικά σημεία διακόπτονται από πρωτόγονα φωνητικά ξεσπάσματα που μου έφεραν λιγάκι στο νου τη χροιά και το νεύρο του Aaron Τurner των Isis, εκπλήσσοντας όμορφα. Το ανατολίτικο στοιχείο είναι το δυνατό τους χαρτί, και αν ξεφύγουν από τις πεντατονικές με τους ανάλογους τρόπους, θα προσθέσουν κι άλλα όμορφα κομμάτια πέρα από τα “Stoner City Dub” και “Yeniceri” στο καραβάνι τους.

Η συνέχεια επεφύλασσε εισαγόμενο μουσικό προϊόν. Το δίδυμο των Sardonis έλαβε θέσεις και εξαπέλυσσε μια μανιασμένη επίθεση στο κατά βάση ανυποψίαστο κοινό.  Τσαμπουκαλεμένες doom βαλτώδεις καταστάσεις, με ξεσπάσματα αλά High on Fire. Παίζουν πολύ δυνατά στην κυριολεξία, αφού ο ντράμερ έσπασε και ξαπέστειλε πάνω από 5-6 μπακέτες. Αν είχαν και φωνητικά, θα έσπαγαν τη μονοτονία που δημιουργούν σε στιγμές, αλλά και πάλι αποδίδουν καλά στην κατεύθυνση που έχουν επιλέξει. Το τελευταίο τους κομμάτι, το κεντρικό ριφ του οποίου θύμιζε μια παραλλαγή Βach-ικού θέματος, άφησε θετικές εντυπώσεις στους παρευρισκόμενους, οι οποίοι χειροκρότησαν τους ιδρωμένους και αναψοκοκκινισμένους Βέλγους. Τίμιοι.

Φτάνουμε λοιπόν και στους headliners. Έχοντας φάει γκολ από τα αποδυτήρια, χωρίς τον τραυματία ντράμερ δηλαδή, έπρεπε να αποδώσουν τα μέγιστα στην παρουσίαση του νέου τους υλικού. Τυχεροί μες στην ατυχία τους όμως, έδωσαν λογικά την έμφαση στα καινούρια κομμάτια, αφού έπαιξαν μόνο δύο παλαιότερα. Και αυτό λειτούργησε θετικότατα, γιατί πρόκειται για ένα δίσκο που ομολογουμένως αποδίδεται ακόμα καλύτερα ζωντανά. Ο ντράμερ των Tardive Dyskinesia που κλήθηκε να βοηθήσει ήταν αλάνθαστος, και σίγουρα του αξίζουν συγχαρητήρια. Πραγματικά ακούραστοι οι δύο έγχορδοι της μπάντας, κύριοι υπεύθυνοι γι’ αυτόν τον τσιμεντένιο ήχο που σκεπάζει τα πάντα στο διάβα του.

Τι κι αν έχουν καθαρίσει λιγάκι το στουντιακό τους ήχο, οι noise-ιές δίνουν και παίρνουν στη σκηνή. Και κάνουν το sludge/doom/(προσθέστε ταμπέλα) τους απλά καθηλωτικό. Στα φωνητικά ο Ηλίας, έχοντας και το ρόλο της επικοινωνίας με το κοινό. Πραγματικά, συναυλία τους χωρίς τα τερτίπια του να σκοτώνουν τη σοβαροφάνεια, δεν νοείται. Cheers κι ας μην πιάσαμε μπύρα…Στα Catharsis και Hearthealer έπιασαν peak απόδοσης, ενώ οι πραγματικοί Sun of Nothing ήταν γεγονός όταν, παρά το τραυματισμένο πόδι του – και με ελαφρύ ρίσκο – ανέβηκε για το γνώριμο The Prisons You Create ο Δημήτρης. Το παίξιμό του δίνει άλλη διάσταση στον ήχο τους, αφού οι δυναμικές που έχει, ακόμα και σε μια απλή καμπάνα του ride – όπως στο εν λόγω κομμάτι, τρυπάνε το αυτί του μυαλού σου. Ο ήλιος του τίποτα έχει ωριμάσει πλέον, έχει μεγαλώσει για την Ελλάδα, και τίποτα δε δείχνει να τον σταματά από την ανατολή του, καταρχάς στα βαλκάνια. Δε μένει τίποτα παραπάνω να προστεθεί, πέραν των απαραιτήτων ευχών – και στους Nechayevschina –  για την επερχόμενη περιοδεία. Βreak a leg!
 
 
Κλέαρχος Γρηγοριάδης