Release Athens 2016 / Day 1
TETAPTH 1 IOYNIOY: Beirut + Daughter + more t.b.a.
Πλατεία Νερού (Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου): Δέλτα Φαλήρου, στη διασταύρωση της Λ. Συγγρού με τη Λ. Ποσειδώνος (Παραλιακή), ανάμεσα στο Κλειστό του Tae Kwon Do και το Beach Volley και δίπλα στη θάλασσα.
Η πρόσβαση είναι εύκολη, τόσο με τα Μέσα Μεταφοράς όσο και με αυτοκίνητο, ενώ υπάρχει πολύ μεγάλο parking 2.500 θέσεων.
Μετρό: Σταθμός “Συγγρού – Φιξ” και μετά λεωφορείο / γραμμές Β2 και 550 (Στάση “Φόρος”)
ΗΣΑΠ: Σταθμός Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και μετά είτε λεωφορείο / γραμμές 217, Α1, Β1 (Στάση “Φόρος”) είτε τραμ / γραμμές “Αριστοτέλης 4” ή “Θουκυδίδης 3” (Στάση “Δέλτα Φαλήρου”)
Τραμ: Γραμμή 3 (από ΣΕΦ ή Βούλα – Γλυφάδα) και Γραμμή 4 (από ΣΕΦ ή Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Γραμμή 3 (από Σ.Ε.Φ. ή από Βούλα – Γλυφάδα), & Γραμμή 4 (από Σ.Ε.Φ. ή από Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Λεωφορείο: Γραμμές A1, B1, B2, 217, 550 (Στάση “Φόρος”)
Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 16:00.
Γραφείο Τύπου / Πληροφορίες: Θωμάς Μαχαίρας (Release Athens) / fuzzclubproductions@gmail.com & maxairas-th@ath.forthnet.gr / 6936 161979
BEIRUT
beirut-11-12292Ένας νεαρός Αμερικάνος που παίζει πανέμορφη μελωδική indie / world μουσική, με έμφαση στα Βαλκανικά ηχοχρώματα, μαζί με τη μπάντα του η οποία φέρει το όνομα μίας πόλης της Μέσης Ανατολής! Μάλλον η συντομότερη περιγραφή που θα μπορούσαμε να δώσουμε για τους Beirut, το πολυαγαπημένο συγκρότημα που σχημάτισε ο Zach Condon στη Santa Fe, πριν από 10 χρόνια, κατακτώντας σταδιακά το κοινό σε ολόκληρο τον κόσμο και την Ελλάδα!
“Ένας από τους λόγους που ονόμασα έτσι το συγκρότημα είναι το ότι το συγκεκριμένο μέρος έχει γνωρίσει πολλές συγκρούσεις. Δεν πρόκειται για κάποιου είδους πολιτική θέση. Ανησυχούσα γι’ αυτό από την αρχή. Όμως είναι ένα τόσο εύηχο όνομα. Ίσως αν τα πράγματα εκεί κάτω γίνονταν πολύ άσχημα να το άλλαζα. Αλλά όχι τώρα. Εξακολουθεί να είναι πολύ σχετικό με τη μουσική μου. Δεν έχω πάει στη Βηρυτό, αλλά τη φαντάζομαι σαν μία κομψή αστική πόλη περικυκλωμένη από τον αρχαίο μουσουλμανικό κόσμο. Το μέρος όπου συναντιούνται διαφορετικά πράγματα.”
Οι Beirut ξεκίνησαν ως ένα solo project του Zach Condon, ο οποίος γεννήθηκε πριν από 30 χρόνια στην Albuquerque του New Mexico. Από μικρή ηλικία, ήρθε σε επαφή με τη μουσική των Mariachi, ενώ ταυτόχρονα έπαιζε τρομπέτα σε μία jazz μπάντα. Αρχικά στο Πανεπιστήμιο και αργότερα κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου ταξιδιού στην Ευρώπη, παρέα με τον μεγαλύτερο αδελφό του, ο Condon γνώρισε και άλλα είδη μουσικής, δείχνοντας ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε εκείνη των Βαλκανικών χωρών.
Επιστρέφοντας από την Ευρώπη, ξεκίνησε να δουλεύει πάνω στο ντεμπούτο album του, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου ηχογράφησε στο σπίτι του με τη συνδρομή μελών των Neutral Milk Hotel και A Hawk and a Hacksaw.
R-696056-1167340049.jpegTo “Gulag Orkestar” κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2006 και αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις εκείνης της χρονιάς, σαρώνοντας στις προτιμήσεις των μουσικοκριτικών στο τέλος της. Τα “Postcards From Italy” και “Elephant Gun” έγιναν μεγάλες επιτυχίες – και ακόμα ακούγονται σε ραδιόφωνο και μπαρ – τοποθετώντας τους Beirut στις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στα ίδια μονοπάτια, βασιζόμενο στις εμπειρίες από την Ευρώπη, κινήθηκε και το δεύτερο album της μπάντας. Το “Flying Club Cup”Beirut-The-Flying-Club κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2007 και το μεγαλύτερο μέρος του ηχογραφήθηκε στο studio των Arcade Fire, στο Quebec. Αυτή τη φορά, ο Zach αποκαλύπτει πως αντλεί έμπνευση από τους μεγάλους του Γαλλικού τραγουδιού – με σαφείς αναφορές στους Jacques Brel, Serge Gainsbourg, Yves Montand – μαγεύοντας τον κόσμο με κομμάτια όπως το “Nantes” και το “A Sunday Smile”.
Στο “The Rip Tide” (Αύγουστος 2011), προστίθενται κάποια στοιχεία electronica αλλά η κατεύθυνση παραμένει κατά βάση ίδια. Οι μελωδίες έχουν τον πρώτο λόγο και τα τραγούδια που ξεχωρίζουν διαδέχονται το ένα το άλλο: “The Rip Tide”, “East Harlem”, “Santa Fe”, “Vagabond”.
PrintΤον Σεπτέμβριο του 2015, κυκλοφόρησε το πιο πρόσφατο album των Beirut, με τίτλο “No No No”. Μέχρι στιγμής, το πιο επιτυχημένο album της μπάντας σε εμπορικό επίπεδο, βρίσκει τον Condon να εξερευνά τα μονοπάτια της pop, πάντοτε μέσα από το πρίσμα της πολυπολιτισμικότητας που χαρακτηρίζει την μουσική του από την αρχή.
Παράλληλα με τις δραστηριότητες των Beirut, o Condon δημιούργησε τη δική του δισκογραφική ετικέτα, Pompeii Records, ενώ κατά καιρούς έχει συνεργαστεί με διάφορους καλλιτέχνες, όπως οι New Pornographers, Grizzly Bear, Sharon Van Etten, Blondie, A Hawk and a Hacksaw.
Οι ζωντανές εμφανίσεις τους αποτελούν αληθινή γιορτή της μουσικής του κόσμου. Στην Ελλάδα τους είδαμε πριν από πολλά χρόνια, το 2007, όταν ακόμα ήταν σχετικά άγνωστοι. Ο Zach, μία πολύ σεμνή παρουσία (και προσωπικότητα) με μια απίστευτα ζεστή φωνή, είναι ο μπροστάρης μιας μεγάλης μπάντας που αποτελείται από διάφορα πνευστά, έγχορδα και κρουστά, αναπαράγοντας με ιδιαίτερη πιστότητα και μεγαλύτερη αμεσότητα τον ήχο και την μοναδική ατμόσφαιρα της δισκογραφίας των Beirut. Χαρακτηριστικότερα όλων, η γνώριμη τρομπέτα, το φλικόρνο και το ukulele, που στα χέρια του Condon γίνονται ιδανικοί αγωγοί μεταδίδοντας στους θεατές την απίστευτη ομορφιά και τη γλυκειά μελαγχολία που διέπει τη μουσική αυτής της υπέροχης μπάντας, που δικαίως θεωρείται μία από τις πιο αγαπημένες του ελληνικού κοινού τα τελευταία χρόνια. Η 1η Ιουνίου θα είναι μία μαγική βραδιά!
H σύνθεση των Beirut:
Zach Сondon / τρομπέτα, φλικόρνο, ukulele
Nick Petree / drums, κρουστά, μελόντικα
Paul Collins / ηλεκτρικό μπάσο, όρθιο μπάσο
Kyle Resnick / τρομπέτα
Ben Lanz / τρομπόνι, μεταλλόφωνο, sousaphone
Aaron Arntz / πιάνο, πλήκτρα
www.beirutband.com
www.facebook.com/beirutmusic
DAUGHTER
DaughterΣχηματίστηκαν το 2010 στην Αγγλία από την γεννημένη στο Βόρειο Λονδίνο, από Ιρλανδο-Ιταλούς γονείς, Elena Tonra και τους Igor Haefeli (κιθάρα) και Remi Aguillela (drums). H πρώτη είχε έρθει από νωρίς σε επαφή με την παραδοσιακή Ιρλανδική μουσική μέσω του παππού της, αλλά άρχισε να ενδιαφέρεται σοβαρά όταν πρωτάκουσε το “Grace” του Jeff Buckley. Μετά από μερικά, μάλλον αμήχανα, ακουστικά solo shows γνωρίστηκε με τους δύο προαναφερθέντες μουσικούς και σχημάτισαν τους Daughter.
Τον Απρίλιο του 2011, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP, “His Young Heart”, και μέσα στην ίδια χρονιά ακόμα ένα, με τίτλο “The Wild Youth”, γνωρίζοντας ευρεία αποδοχή από τον μουσικό Τύπο, κυρίως με το υπέροχο “Candles” που περιέχεται στο πρώτο. Μάλιστα, το BBC Radio 1 τους κάλεσε για ένα live session στο ξακουστό studio του Maida Vale.
To 2012, ήρθε η πρώτη πολύ μεγάλη στιγμή στην καριέρα τους όταν υπέγραψαν στην 4AD, την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία που είναι υπεύθυνη για ορισμένες από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες, από τα 80’s μέχρι σήμερα (Dead Can Dance, Cocteau Twins, This Mortal Coil μεταξύ άλλων). “Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο χαρούμενοι που δουλεύουμε με την 4AD, μία εταιρεία που έχει κυκλοφορήσει ορισμένους από τους πιο επιδραστικούς δίσκους και διαθέτει ήθος και αισθητική που θαυμάζουμε. Πραγματικά, είναι ένα προνόμιο για εμάς.”
daughter-if-you-leaveΤο ντεμπούτο τους, “If You Leave”, κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2016 και απέσπασε τρομερές κριτικές. Γεμάτο πανέμορφα μελωδικά κομμάτια, σχεδόν κρυστάλλινης ομορφιάς, όπως τα “Youth”, “Still”, “Smother”, “Touch”, “Amsterdam”, “Winter”, το album γνώρισε αμέσως και εμπορική επιτυχία, ενώ σχεδόν όλα τα προαναφερθέντα τραγούδια ακούστηκαν σε γνωστές τηλεοπτικές σειρές (Grey’s Anatomy, Skins, The Vampire Diaries, Arrow, Reign, Red Band Society, Person Of Interest κ.α.).
Ακολούθησαν δύο μεγάλες περιοδείες, μαζί με τους National και τον Ben Howard, καθώς και σειρά από headline shows σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τον Ιανουάριο του 2016, κυκλοφόρησαν τη δεύτερη ολοκληρωμένη 41743-not-to-disappearδουλειά τους, “Not To Disappear”. Με στοιχεία που φέρνουν στο νου καλλιτέχνες όπως η PJ Harvey, οι Massive Attack, οι London Grammar, οι Beach House, ακόμα και τους Cure (ιδίως στον τρόπο που ηχούν οι κιθάρες τους), αλλά πάντα με ένα δικό τους προσωπικό στυλ, οι Daughter συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία, τόσο καλλιτεχνικά όσο και από πλευράς δημοτικότητας. Τα τρία τρομερά singles που έχουν ξεχωρίσει, μέχρι στιγμής, από τον δίσκο, “Doing The Right Thing”, “Numbers” και “How”, πραγματικά μαγεύουν και τον πιο δύσπιστο ακροατή!
Οι Daughter έρχονται στο Release Athens 2016, ακριβώς την ώρα που πρέπει. Ένα νέο group που έχει ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά του και το οποίο προορίζεται να λάμψει στο άμεσο μέλλον θα βρίσκεται μπροστά μας αυτό το καλοκαίρι!
Η σύνθεσή τους:
Elena Tonra / φωνή, κιθάρα, μπάσο
Igor Haefeli / κιθάρα, μπάσο
Remi Aguilella / drums, κρουστά
www.ohdaughter.com
www.facebook.com/ohdaughter
https://twitter.com/ohdaughter
www.instagram.com/ohdaughter
www.youtube.com/user/ohdaughter
https://ohdaughter.bandcamp.com
Release Athens 2016 – Day 2: 3/6 Parov Stelar + Chinese Man + more t.b.a.
Πλατεία Νερού (Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου): Δέλτα Φαλήρου, στη διασταύρωση της Λ. Συγγρού με τη Λ. Ποσειδώνος (Παραλιακή), ανάμεσα στο Κλειστό του Tae Kwon Do και το Beach Volley και δίπλα στη θάλασσα.
Η πρόσβαση είναι εύκολη, τόσο με τα Μέσα Μεταφοράς όσο και με αυτοκίνητο, ενώ υπάρχει πολύ μεγάλο parking 2.500 θέσεων.
Μετρό: Σταθμός “Συγγρού – Φιξ” και μετά λεωφορείο / γραμμές Β2 και 550 (Στάση “Φόρος”)
ΗΣΑΠ: Σταθμός Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και μετά είτε λεωφορείο / γραμμές 217, Α1, Β1 (Στάση “Φόρος”) είτε τραμ / γραμμές “Αριστοτέλης 4” ή “Θουκυδίδης 3” (Στάση “Δέλτα Φαλήρου”)
Τραμ: Γραμμή 3 (από ΣΕΦ ή Βούλα – Γλυφάδα) και Γραμμή 4 (από ΣΕΦ ή Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Γραμμή 3 (από Σ.Ε.Φ. ή από Βούλα – Γλυφάδα), & Γραμμή 4 (από Σ.Ε.Φ. ή από Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Λεωφορείο: Γραμμές A1, B1, B2, 217, 550 (Στάση “Φόρος”)
Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 16:00.
Γραφείο Τύπου / Πληροφορίες: Θωμάς Μαχαίρας (Release Athens) / fuzzclubproductions@gmail.com & maxairas-th@ath.forthnet.gr / 6936 161979
PAROV STELAR
parovstelar600O Marcus Fuereder, γνωστότερος με το καλλιτεχνικό του όνομα Parov Stelar, είναι ο πιο επιτυχημένος Αυστριακός μουσικός διεθνώς. Αποκαλείται ιδρυτής του electro swing και μαζί με τη μπάντα του, Parov Stelar Band, είναι περιζήτητοι σε ολόκληρο τον κόσμο. Από τις δύο πρώτες του κυκλοφορίες – το EP “Kiss Kiss” και το album “Rough Cuts” (2004) – έκανε έντονη την παρουσία του στην παγκόσμια ηλεκτρονική σκηνή. Ο μοναδικός του ήχος, η προσωπική του προσέγγιση στον τομέα της παραγωγής και ο ανορθόδοξος συνδυασμός διάφορων μουσικών ειδών τον έκανε γρήγορα star της ανερχόμενης σκηνής.
cocoΜε τα albums που ακολούθησαν – “Seven and Storm” (2005), “Shine” (2007), “Coco” (2009), “The Princess” (2012), “The Invisible Girl” (2013), “The Art Of Sampling”(2013) – καθώς και με πάνω από 20 singles και EPs καθιερώθηκε ακόμα περισσότερο ως ο κορυφαίος δημιουργός του συγκεκριμένου ρεύματος, αποκτώντας τεράστιο fan base.
artofsamplingΌλα αυτά φροντίζει να τα αποδεικνύει και στις ζωντανές του εμφανίσεις, οι οποίες μάλλον αποτελούν και τον βασικότερο λόγο της μεγάλης δημοτικότητάς του αφού είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο διασκεδαστικά live acts που υπάρχουν τη δεδομένη στιγμή. Ο Parov Stelar και η μπάντα του έχουν ξεσηκώσει το κοινό σε πάνω από 600 συναυλίες τα τελευταία χρόνια, παίζοντας παντού: από το Brixton Academy στο Λονδίνο και το Zenith στο Παρίσι μέχρι το Columbiahalle στο Βερολίνο και το Playstation Theater στη Νέα Υόρκη, καθώς και σε μεγάλα φεστιβάλ όπως το Glastonbury, το Coachella, το Sziget, το Rock Werchter, το Zurich Open Air και το La Fete de L’ Humanite στο Παρίσι, μπροστά σε 100.000 ανθρώπους.
Πολλές είναι και οι συνεργασίες του μέσα στα χρόνια, από τον Bryan Ferry και τη Lana Del Rey μέχρι τον Tony Bennett και τη Lady Gaga. Όμως, εκεί που πραγματικά χάνεται ο λογαριασμός είναι στο πόσο πολύ έχει χρησιμοποιηθεί η μουσική του σε συλλογές (“Hotel Costes”, “Buddha Bar”, “Elecrtro Swing”), soundtracks ταινιών και τηλεοπτικών σειρών αλλά και σε αμέτρητες διαφημίσεις (Paco Rabanne, Bacardi, Microsoft, Nespresso, Chevrolet, Fiat, Chrysler, Audi, Motorola, Colgate είναι μόνο μερικές).
Παράλληλα, έχει τιμηθεί με 6 Βραβεία Amadeus / Austrian Music Awards (Best Electronic / Dance, Best Live Act, Best Electronic Act, Best Album, από το 2012 μέχρι το 2015), ενώ με το “Booty Swing” κατέκτησε τα charts στις ΗΠΑ και τον Καναδά.
demondiariesΤο 2015, κυκλοφόρησε το πιο πρόσφατο album του, “Demon Diaries”, και πραγματοποίησε sold out shows στη Νέα Υόρκη και την Washington DC. Πλέον, είναι έτοιμος για μία νέα περιοδεία μέσα στο 2016, η οποία θα τον φέρει σε πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, οι Βρυξέλλες και σε φεστιβάλ όπως το Coachella και, φυσικά, το Release Athens 2016!
www.parovstelar.com
www.facebook.com/parovstelar
www.https://twitter.com/parov_stelar/
www.youtube.com/user/etagenoirrec/
www.instagram.com/parovstelarofficial
CHINESE MAN
Image processed by CodeCarvings Piczard ### FREE Community Edition ### on 2013-08-20 08:41:25Z | | L
Η μπάντα δημιουργήθηκε το 2004, από τους High Ku, Sly και Zé Mateo, υπό την καθοδήγηση του μυστυριώδους μέντορα Chinese Man. Το κομμάτι “I’ve Got That Tune” αλλά και η ακούραστη συνεχής παρουσία τους σε DJ Sets εκτόξευσαν το όνομά τους στους κύκλους της hip hop σκηνής – και όχι μόνο. Η περιοδεία τους, “The Groove Sessions Live”, κράτησε δύο ολόκληρα χρόνια και γνώρισε τεράστια επιτυχία, κυκλοφορώντας αργότερα και σε DVD.
Έκτοτε, ο Chinese Man παρακολουθεί ήρεμος την αδιάκοπα ανοδική πορεία τους, απολαμβάνοντας την επιτυχία τους. Το “Κινέζικο Πνεύμα” πέτυχε τον στόχο του, αφού κανει ένα μουσικό πραξικόπημα, μεταδίδοντας παντού το σύνθημα “make music, not war!”
CHINESEMANΗ μουσική τους είναι επηρεασμένη από το hip hop, αλλά ταυτόχρονα ενσωματώνει στοιχεία από dub, afrobeat, swing, jazz, καθώς και από πιο παραδοσιακές φόρμες. Μπορεί η έδρα τους να βρίσκεται στη Μασσαλία, αλλά το hip hop όραμά τους είναι παγκόσμιο και αυτό φαίνεται σε κάθε νέο τους βήμα, όπως το πιο πρόσφατο studio album τους, “Racing With The Sun”.
Ιδανική παρέα για τον Parov Stelar, στις 3 Ιουνίου, θα γεμίσουν τη σκηνή με πικάπ, μηχανήματα, visuals και MCs σε ένα οπτικο-ακουστικό show αντάξιο της φήμης τους!
www.chinesemanrecords.com
www.facebook.com/chineseman/?fref=ts
https://soundcloud.com/chineseman
Release Athens 2016 / Day 3 – 7/6/15: PJ Harvey + The Brian Jonestown Massacre + more t.b.a.
Πλατεία Νερού (Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου): Δέλτα Φαλήρου, στη διασταύρωση της Λ. Συγγρού με τη Λ. Ποσειδώνος (Παραλιακή), ανάμεσα στο Κλειστό του Tae Kwon Do και το Beach Volley και δίπλα στη θάλασσα.
Η πρόσβαση είναι εύκολη, τόσο με τα Μέσα Μεταφοράς όσο και με αυτοκίνητο, ενώ υπάρχει πολύ μεγάλο parking 2.500 θέσεων.
Μετρό: Σταθμός “Συγγρού – Φιξ” και μετά λεωφορείο / γραμμές Β2 και 550 (Στάση “Φόρος”)
ΗΣΑΠ: Σταθμός Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και μετά είτε λεωφορείο / γραμμές 217, Α1, Β1 (Στάση “Φόρος”) είτε τραμ / γραμμές “Αριστοτέλης 4” ή “Θουκυδίδης 3” (Στάση “Δέλτα Φαλήρου”)
Τραμ: Γραμμή 3 (από ΣΕΦ ή Βούλα – Γλυφάδα) και Γραμμή 4 (από ΣΕΦ ή Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Γραμμή 3 (από Σ.Ε.Φ. ή από Βούλα – Γλυφάδα), & Γραμμή 4 (από Σ.Ε.Φ. ή από Σύνταγμα)/ Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Λεωφορείο: Γραμμές A1, B1, B2, 217, 550 (Στάση “Φόρος”)
Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 16:00.
Γραφείο Τύπου / Πληροφορίες: Θωμάς Μαχαίρας (Release Athens) / fuzzclubproductions@gmail.com & maxairas-th@ath.forthnet.gr / 6936 161979
PJ Harvey to record album in publicPJ HARVEY
Ξεκινώντας κάποιος να γράφει για το ποια είναι η PJ Harvey, τι έχει επιτύχει σε αυτά τα περίπου 30 χρόνια που βρίσκεται στο προσκήνιο, ποια είναι η επίδρασή της στην παγκόσμια μουσική σκηνή και η εν γένει θέση της στο στερέωμα του rock’n’roll, από τη γέννησή του μέχρι σήμερα, το πιο πιθανό είναι να αναρωτηθεί για το πόσες σελίδες μπορεί να γεμίσει και μάλιστα με χαρακτηριστική άνεση. Όσο πιο επιγραμματικά γίνεται λοιπόν…
Γεννημένη στο Bridport του Dorset, η Polly Jean Harvey μυήθηκε από μικρή ηλικία στην blues / jazz / art rock μουσική χάρη στην δισκοθήκη των γονιών της. “Μεγάλωσα ακούγοντας John Lee Hooker, Howlin’ Wolf, Robert Johnson, Jimi Hendrix, Captain Beefheart. Ήρθα σε επαφή με αυτούς τους τόσο παθιασμένους μουσικούς σε πολύ νεαρή ηλικία, και αυτό είναι κάτι που παρέμεινε για πάντα μέσα μου και φαίνεται να έρχεται στην επιφάνεια όλο και περισσότερο καθώς μεγαλώνω. Νομίζω πως αυτό που γινόμαστε όσο μεγαλώνουμε είναι το αποτέλεσμα των όσων γνωρίσαμε όταν ήμασταν παιδιά.”
Η πορεία της ουσιαστικά ξεκίνησε το 1988, όταν έγινε μέλος της τοπικής μπάντας Automatic Dlamini, frontman της οποίας ήταν ο John Parish, ο άνθρωπος που έμελλε να εξελιχθεί στον κοντινότερο και μονιμότερο συνεργάτη της μέχρι σήμερα. Το 1991, σχημάτισε το δικό της συγκρότημα, με τη συνδρομή του – επίσης συχνού συνεργάτη της – Rob Ellis στα drums και του Ian Oliver στο μπάσο. Εκείνη ανέλαβε τα φωνητικά και την κιθάρα, βαφτίζοντας το τρίο απλά ως PJ Harvey.
pj-harvey-dry-650x650To 1992, η μπάντα κυκλοφόρησε το ντεμπούτο album, “Dry”, γνωρίζοντας αμέσως τεράστια αποδοχή από τον μουσικό Τύπο και, κυρίως, από τον περίφημο John Peel. Τα δύο – φοβερά και τρομερά – singles του δίσκου, “Dress” και “Sheila-Na-Gig”, έτυχαν ανάλογης υποδοχής, ενώ και άλλα κομμάτια ξεχώρισαν από αυτόν, όπως το στοιχειωτικό “Oh, My Lover” και το “Plants And Rags”. Λίγα χρόνια αργότερα, το συγκεκριμένο album θα βρισκόταν στην περίφημη λίστα με τα αγαπημένα του Kurt Cobain.
Στη συνέχεια, η Island (Polygram) προσέφερε αμέσως συμβόλαιο στη μπάντα που με τη σειρά της ταξίδεψε στη Minnesota για να δουλέψει μαζί με τον μεγάλο Steve Albini (Big Black, Shellac). Τον Μάιο του 1993, κυκλοφόρησε το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους. Το “Rid Of Me”rid_of_me_1369142357 ήταν ένα ωμό αριστούργημα που συνδύαζε το grunge (που τότε επικρατούσε) με την αμεσότητα των blues και μία σκοτεινή αισθητική. Άλλα δύο φοβερά singles (“50 ft Queenie”, “Man-Size”) και ακόμα περισσότερα highlights (“Yuri-G”, “Dry”, “Rid Of Me”) καθιέρωσαν ακόμα περισσότερο το όνομα της PJ Harvey στη συνείδηση του κοινού, την ίδια στιγμή που η μπάντα έδειχνε να οδεύει προς το τέλος της.
Το 1995, σαν solo καλλιτέχνις πλέον, παρουσίασε το τρίτο album της καριέρας της, “To Bring You My Love”. Εδώ, επανενώνεται με τον John Parish και πρωτοσυνεργάζεται με τον σπουδαίο πολυ-οργανίστα Mick Harvey (από τους Bad Seeds)και τον drummer Jean-pj_harvey_-_1995_to_bring_you_my_loveMarc Butty. Και οι τρεις παραμένουν συνεργάτες της μέχρι σήμερα, όπως και ο Floodπου ανέλαβε την παραγωγή. Ο συγκεκριμένος δίσκος αποτέλεσε την πρώτη πολύ μεγάλη επιτυχία για την PJ Harvey, ξεπερνώντας το ένα εκατομμύριο πωλήσεις παγκοσμίως. Ούτως ή άλλως, η εμπορικότητα δεν ήταν ποτέ ούτε ο στόχος ούτε το μέτρο με βάση το οποίο κρινόταν η κάθε της κίνηση. Αλλά σίγουρα ο πιο blues ήχος, τα έγχορδα και τα πλήκτρα που τον εμπλούτισαν, καθώς και κομμάτια όπως τα “Down By The Water”, “Send His Love To Me”, “C’mon Billy”, “Long Snake Moan”, “The Dancer” την έκαναν πλέον γνωστή σε πολύ μεγαλύτερα ακροατήρια.
Το “Is This Desire?” πουακολούθησε διέφερε σημαντικά – όπωςis-this-desire σχεδόν κάθε albumτης PJ Harvey σε σχέση με τα υπόλοιπα – από τον προκάτοχό του, εισάγοντας ηλεκτρονικά στοιχεία στον ήχο της. Με το “A Perfect Day Elise” γνώρισε τη μεγαλύτερη, μέχρι τότε, επιτυχία της στην Αγγλία, ενώ τα “The Garden”, “The Sky Lit Up”, “Catherine” συμπληρώνουν μία ακόμα τετράδα από highlights.
stories-500×500Στις αρχές του 2000, η Harveyξεκίνησε τις ηχογραφήσεις για το 5ο studio albumτης, “Stories From The City, Stories From The Sea”, με τη συνδρομή του Mick Harvey και του Rob Ellis. Επηρεασμένο από τη διαμονή της στη Νέα Υόρκη, είναι ένα album που τόσο στιχουργικά και συνθετικά όσο και από πλευράς παραγωγής μοιάζει να αναδεικνύει μία πιο “φωτεινή” πλευρά της, με τα περισσότερα κομμάτια να είναι δομημένα πάνω σε πιο mainstream- όσο δόκιμος μπορεί να είναι ο συγκεκριμένος όρος στην περίπτωσή της – indie rock φόρμες. Τρία υπέροχα singles (“Good Fortune”, “A Place Called Home”, “This Is Love”) και ένα σύνολο τόσο εξαιρετικό που μοιάζει αδύνατο να ξεχωρίσεις έστω κι ένα κομμάτι που να υστερεί. Απότο “Big Exit” και το “This Mess We’re In”, με τον Thom Yorke των Radiohead στα φωνητικά, μέχρι το “Kamikaze” και το “We Float”, το “Stories…” είναι ένα album που πραγματικά δεν χορταίνεις να ακούς. Δίκαια, απέσπασε το Mercury Prize του 2001 ως το κορυφαίο της Βρετανικής δισκογραφίας.
uh-huh-her-4f0d835c07aa3-e1405978301244Όμως, η PJ Harvey συνέχισε να παραμένει καλλιτεχνικά ανήσυχη και να αλλάζει τα μουσικά της μονοπάτια. Το “Uh Huh Her” του 2004 τη βρίσκει να παίζει όλα τα όργανα στον δίσκο – εκτός των drumsτου Rob Ellis–και να αναλαμβάνει την παραγωγή μόνη της. Ηχητικά, είναι ένα πολύ πιο “δύσκολο” album, ιδίως για το κοινό που τη γνώρισε μέσα από την προηγούμενη δουλειά της. Τα singles “The Letter”, “You Come Through”, “Who The Fuck?” και“Shame” ξεχώρισαν από εδώ.
Ακόμα μεγαλύτερη ήταν η μεταστροφή της στο “White Chalk” f3198a38848e431c51b72e7724879ba821a6090f(2007), στο οποίο συνεργάστηκε και πάλι με τον Flood, τον John Parish και τον Eric Drew Feldman. Το κιθαριστικό alternative rock έδωσε τη θέση του σε ορισμένες μαγευτικές μπαλάντες με κύριο όργανο το πιάνο. “When Under Ether”, “The Devil”, “Silence”, “The Piano” είναι μόνο μερικές από τις συνθέσεις που συγκροτούν ένα album που πολλοί φίλοι της PJ Harvey βρήκαν “περίεργο”, ενώ ακόμα και η ίδια είπε πως “όταν το ακούω αισθάνομαι σα να βρίσκομαι σε ένα διαφορετικό σύμπαν, πραγματικά, σαν να μην είμαι σίγουρη αν βρίσκομαι στο παρελθόν ή το μέλλον.”
pj-harvey-let-england-shakeΤο 2011, παρουσίασε το 8ο album της, “Let England Shake”, μέσα σε έναν ομόφωνο διθύραμβο από τον μουσικό Τύπο τόσο στην πατρίδα της όσο και τον υπόλοιπο κόσμο. Βαθύτατα πολιτικοποιημένο και αντιπολεμικό -με υπέροχα κομμάτια όπως το “The Words That Maketh Murder”, “The Glorious Land”, “The Last Living Rose” – χάρισε στην Harvey το 2ο Mercury Prize της καριέρας της – δίνοντάς της μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ, μιας και είναι η μοναδική που το έχει καταφέρει – και τον τίτλο του album της χρονιάς στο Mojo, το Uncut, το NME και τον Guardian!
Παράλληλα με την προσωπική της καριέρα, η PJ Harvey έχει πραγματοποιήσει σειρά συνεργασιών μέσα στα χρόνια. Το 1995, ηχογράφησετο “Henry Lee” και το “Death Is Not The End” (του Bob Dylan) για το album “Murder Ballads” του Nick Cave και των Bad Seeds. Τρία χρόνια αργότερα, συμμετείχε στο “Broken Homes” του Tricky. Το 2001, έπαιξε και τραγούδησε στο “It’s A Wonderful Life” των Sparklehorse. Όλοι θυμόμαστε ακόμα το συγκλονιστικό “PianoFire” από αυτόν τον δίσκο. Λίγο αργότερα, τραγούδησε σε οκτώ κομμάτια που περιέχονταν στα “Desert Sessions 9 & 10” του Josh Homme, ενώ το 2004 έγραψε πέντε τραγούδια για το “Before The Poison” της Marianne Faithfull και έκανε φωνητικά σε άλλα τρία (“Hit The City”, “Methamphetamine Blues”, “Come To Me”) στο “Bubblegum” του μεγάλου Mark Lanegan. To 2007, έδωσε ένα κομμάτι της που δεν συμπεριλήφθηκε στο “Stories From The City…” στο 4ο προσωπικό album του Mick Harvey, “Two of Diamonds”.
Επίσης, έχει κυκλοφορήσει δύο albumsτα οποία υπογράφει μαζί με τον επί χρόνια συνεργάτη της, John Parish. Το πρώτο ήταν το “Dance Hall at Louse Point” (1996) και το πιο πρόσφατο το “A Woman a Man Walked By” (2009), το οποίο γνώρισε αρκετή επιτυχία και περιείχε το σαγηνευτικά σκοτεινό single, “Black Hearted Love”.
tktktktktktktktktktkt-pj-harvey-the-hope-6Όλα αυτά μας φέρνουν στο σήμερα, όπου η PJ Harvey, μετά από “σιωπή” πέντε ετών, πραγματοποιεί μία επιστροφή στη δισκογραφία και τις ζωντανές εμφανίσεις που ήδη αποτελεί το γεγονός της χρονιάς στον κόσμο της μουσικής. Το 9o album της, “The Hope Six Demolition Project” ηχογραφήθηκε μπροστά σε κοινό στο Somerset House του Λονδίνου, σε ένα ειδικά διαμορφωμένο studio, και πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 15 Απριλίου του 2016. Περιέχει 11 τραγούδια που απηχούν τις εμπειρίες από τα ταξίδια τεσσάρων ετών στο Κόσοβο, το Αφγανιστάν και την Washington και, όπως συνέβη και στο “Let England Shake”, έχουν ξεκάθαρα κοινωνικο-πολιτική θεματολογία που αυτή τη φορά δεν περιορίζεται κυρίως στην τρέχουσα πραγματικότητα της Βρετανίας αλλά αφορά σε ζητήματα που απασχολούν τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
“Όταν γράφω ένα τραγούδι οραματίζομαι ολόκληρο το σκηνικό. Μπορώ να δω τα χρώματα, μπορώ να πως τι ώρα της ημέρας είναι, μπορώ να συναισθανθώ την διάθεση, μπορώ να δω το φως να αλλάζει, τις σκιές να κινούνται, τα πάντα μέσα σε εκείνη την εικόνα. Το να συλλέξω πληροφορίες από δευτερεύουσες πηγές φάνηκε πολύ αποστασιοποιημένο σε σχέση με αυτά για τα οποία προσπαθούσα να γράψω. Ήθελα να μυρίσω τον αέρα, να αισθανθώ το χώμα και να συναντήσω τους ανθρώπους των χωρών με τις οποίες νιώθω γοητευμένη.”
Χαρακτηριστικό είναι το single – προπομπός, “The Wheel”, το video-clip του οποίου έχει κατά βάση γυριστεί (σκηνοθετημένο από τον Seamous Murphy) στο Κόσοβο, ενώ περιέχει και πλάνα από την Ειδομένη, αναδεικνύοντας το προσφυγικό πρόβλημα που αποτελεί μέρος της καθημερινότητας όλων μας εδώ και καιρό.
Μουσικά, αναμένουμε άλλη μία μετάλλαξη στον ήχο της PJ Harvey. Στην ηχογράφηση χρησιμοποίησε όργανα όπως σαξόφωνο, autoharp, ακόμα και μπουζούκι! To “The Wheel” δίνει μόνο μία ιδέα για το τι περιέχεται στο album. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα ηχεί σαν κανένα από τα προηγούμενα.
“Όταν δουλεύω πάνω σε έναν καινούργιο δίσκο, το πιο σημαντικό είναι να μην επαναλάβω τον εαυτό μου… αυτός είναι πάντα ο στόχος μου: να προσπαθήσω να ανακαλύψω νέα εδάφη και να προκαλέσω τον εαυτό μου. Διότι είμαι μέσα σε όλο αυτό πρωτίστως για να μαθαίνω.”
Το ίδιο ανήσυχη έχει αποδειχθεί ακόμα και σε ότι αφορά στην εξωτερική εμφάνιση και το “image” που υιοθετεί, αφού συνήθως οι όποιες αλλαγές στη μουσική κατεύθυνση συνοδεύονται από αντίστοιχες στην εμφάνισή της, συγκροτώντας μία μοναδική ενιαία αισθητική κάθε φορά, η οποία αγγίζει μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια στο artworkτου εκάστοτε δίσκου, συχνά υπό την επιμέλεια της φίλης της και φωτογράφου Maria Mochnacz.
Όπωςκαιναέχει, alternative rock, punk-blues, avant-rock, indie-rock, folk… όλααυτάείναιοισυνήθεις χαρακτηρισμοί και ετικέτες που χρησιμοποιεί ο Τύπος για να προσδιορίσει το στυλ ενός καλλιτέχνη. Σε περιπτώσεις όπως αυτή της PJ Harvey όλα αυτά έχουν λίγη σημασία, από τη στιγμή που το μουσικό έργο της είναι τέτοιο που υπερβαίνει τα στενά όρια του οποιουδήποτε ρεύματος. Επιρροές και βιώματα έχουν όλοι οι καλλιτέχνες, ανεξαιρέτως. Αυτό που διαφοροποιεί τους καλύτερους εξ’ αυτών είναι η δυνατότητά τους να εξελίσσουν τα όσα έχουν πάρει σε κάτι μοναδικό και προσωπικό. Και η PJ Harvey είναι από τους ελάχιστους που έχουν να επιδείξουν μία πολυετή πορεία με τέτοια αξιοζήλευτη δημιουργικότητα και συνέπεια. Χωρίς υπερβολή, η θέση της στην κορυφή είναι σχεδόν μοναχική…
www.pjharvey.net
www.facebook.com/PJHarvey/
www.https://twitter.com/PJHarveyUK
www.youtube.com/user/PJHarveyVEVO
THE BRIAN JONESTOWN MASSACRE
Χωρίς αμφιβολία, οι Brian Jonestown Massacre αποτελούν το όνομα – ορόσημο ολόκληρης της ψυχεδελικής σκηνής των τελευταίων 25 ετών. Από τη σύνθεσή τους έχουν περάσει κατά καιρούς μέλη των BRMC, των Dandy Warhols, των Warlocks, των Out Crowd, των Lovetones, ακόμα και των μεγάλων Spacemen 3, ενώ χαρακτηρίζονται ως βασική επιρροή σχεδόν όλων των σύγχρονων psych-rock συγκροτημάτων, όπως οι Black Angels, Black Rebel Motorcycle Club, Allah-las, Dead Meadow, Wooden Shjips, Crystal Stilts, Asteroid #4, Black Lips, Night Beats, White Hills, Moon Duo, Follakzoid, Underground Youth, Wall Of Death, The Lucid Dream.
Σχηματίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’80, στο San Francisco της California. To όνομά τους αποτελεί φόρο τιμής στον θρυλικό κιθαρίστα των Rolling Stones και την επιρροή που εκείνος είχε στο να συστηθούν η κουλτούρα και η μουσική της Ανατολής στον κόσμο του Δυτικού rock’n’roll. Μέσα στα πρώτα 5-6 χρόνια της ύπαρξής τους, πέρασαν από τη μπάντα περίπου 40 διαφορετικοί μουσικοί, όμως στο επίκεντρο βρισκόταν πάντοτε ο μέγιστος Anton Newcombe.
methodrone-527495f02d04cΤο ντεμπούτο τους album, “Methodrone”, κυκλοφόρησε το 1995 και κατέδειξε αμέσως τη φοβερή ικανότητα του Newcombe να ενσωματώνει στις συνθέσεις του επιρροές από διάφορα είδη και εποχές.
Έκτοτε, έχουν κυκλοφορήσει μία σειρά από εκπληκτικά albums από τα οποία ξεχωρίζουν το “Their Satanic Majesties’ Second Request” theirsatanicmajestiesSecondrequest(1996), μία σπονδή στην ψυχεδελική περίοδο της καριέρας των Rolling Stones με το πασίγνωστο “Anenome” ως απόλυτο highlight, το “Give It Back” (1997), το “Bravery, Repetition and Noise” (2001), το “…And This Is Our Music” (2003), το “Aufheben” (2012), το “Revelation” (2014).
BRAVERYΤα κομμάτια που έχουν ξεχωρίσει μέσα από αυτά μοιάζουν αμέτρητα. “Wisdom”, “Straight Up & Down” (το κομμάτι που αποτελεί το μουσικό θέμα της περίφημης σειράς του ΗΒΟ, “Boardwalk Empire”), “Servo”, “Even If You Were The Last Dandy On Earth”, “Whoever You Are”, “Going To Hell”, “Mansion In The Sky”, “Reign On”, “Just For Today”, “Nevertheless”, “Open Heart Surgery”, You Have Been Disconnected”, “Sailor”, “Stolen”, “Let Me Stand Next To Your Flower”, “When Jokers Attack”, “Here It Comes”, “You Look Great When I’m Fucked Up”, Prozac vs. Heroin”, “Golden Frost”, “Panic In Babylon”, “I Wanna Hold Your Other Hand”, “Stairway To The Best Party In The Universe”, “Waking Up To Hand Grenades”, “Vad Hände Med Dem?”, “What You Isn’t”, “Unknown”, “Food For Clouds”, “Goodbye (Butterfly)” και άλλα πολλά.
Στο ενδιάμεσα διαστήματα, ο “εκκεντρικός” χαρακτήρας των μελών της μπάντας και τα συχνά μπλεξίματά τους – ιδίως του εκρηκτικού Anton – με κάθε λογής καταχρήσεις και διενέξεις, τους κρατούν περιορισμένους στα στενά πλαίσια της underground σκηνής.
Παραδόξως, όμως, οι Brian Jonestown Massacre έμελλε να γίνουν γνωστοί μέσω ενός – βραβευμένου μεν, αποκηρυγμένου από τον ίδιο τον Anton δε – ντοκυμαντέρ. Το, πασίγνωστο πλέον, “DIG!” (2004) επεδίωξε να παρουσιάσει την παράλληλη πορεία – και τις δοκιμασίες που αντιμετώπισαν στη διάρκειά της – ο Newcombe και ο, κατά κάποιο τρόπο, ανταγωνιστής του, Courtney Taylor, ηγέτης των Dandy Warhols. Για την ιστορία, στο τέλος του, ο δεύτερος – κατά πολύ πιο επιτυχημένος εμπορικά – αναγνωρίζει πως ποτέ δεν μπόρεσε ούτε καν να πλησιάσει το ταλέντο του πρώτου. Και πως θα μπορούσε, άλλωστε…
28938-musique-de-film-imagineΤο 2015, οι BJM κυκλοφόρησαν το “Musique de Film Imaginé”, ένα album που λειτουργεί ως soundtrack σε μία φανταστική ταινία και αποτελεί φόρο τιμής σε σπουδαίους σκηνοθέτες του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου των 50’s και 60’s, όπως ο Francois Truffaut και ο Jean-Luc Godard, με τη συμμετοχή της Ιταλίδας τραγουδίστριας / ηθοποιού / σκηνοθέτιδος Asia Argento και της Γαλλίδας μουσικού Soko.Tess_Parks_Anton_Newcombe_-_I_Declare_Nothing_1024x1024
Την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε το υπέροχο “I Declare Nothing”, ένα album / συνεργασία ανάμεσα στον Anton Newcombe και την τραγουδίστρια Tess Parks. Άλλωστε,μέσα στα χρόνια, οι συνεργασίες του ηγέτη των Brian Jonestown Massacre με άλλες μπάντες και μουσικούς είναι πολυάριθμες. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τους Dead Skeletons, Vacant Lots, The Third Sound, Dead Meadow.
www.brianjonestownmassacre.com
Release Athens 2016 – Day 4: 13/6: Sigur Rós + more t.b.a.
Πλατεία Νερού (Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου): Δέλτα Φαλήρου, στη διασταύρωση της Λ. Συγγρού με τη Λ. Ποσειδώνος (Παραλιακή), ανάμεσα στο Κλειστό του Tae Kwon Do και το Beach Volley και δίπλα στη θάλασσα.
Η πρόσβαση είναι εύκολη, τόσο με τα Μέσα Μεταφοράς όσο και με αυτοκίνητο, ενώ υπάρχει πολύ μεγάλο parking 2.500 θέσεων.
Μετρό: Σταθμός “Συγγρού – Φιξ” και μετά λεωφορείο / γραμμές Β2 και 550 (Στάση “Φόρος”)
ΗΣΑΠ: Σταθμός Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και μετά είτε λεωφορείο / γραμμές 217, Α1, Β1 (Στάση “Φόρος”) είτε τραμ / γραμμές “Αριστοτέλης 4” ή “Θουκυδίδης 3” (Στάση “Δέλτα Φαλήρου”)
Τραμ: Γραμμή 3 (από ΣΕΦ ή Βούλα – Γλυφάδα) και Γραμμή 4 (από ΣΕΦ ή Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Γραμμή 3 (από Σ.Ε.Φ. ή από Βούλα – Γλυφάδα), & Γραμμή 4 (από Σ.Ε.Φ. ή από Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου”Λεωφορείο: Γραμμές A1, B1, B2, 217, 550 (Στάση “Φόρος”)
Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 16:00.
Γραφείο Τύπου / Πληροφορίες: Θωμάς Μαχαίρας (Release Athens) / fuzzclubproductions@gmail.com & maxairas-th@ath.forthnet.gr / 6936 161979
Η μεγαλύτερη post-rock μπάντα του πλανήτη προέρχεται από το Ρέυκιαβικ της Ισλανδίας και έχει πάρει το όνομά της από ένα κορίτσι, την αδελφή του τραγουδιστή / κιθαρίστα /πολυοργανίστα Jon Thor Birgisson, Sigurrós Elín.
Agaetis_ByrjunΟι Sigur Rós έγιναν γνωστοί με το δεύτερο album τους, “Ágætis Byrjun”, το οποίο κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1999 και γνώρισε πρωτοφανή παγκόσμια αποδοχή από κοινό, κριτικούς και, κυρίως, άλλους καλλιτέχνες και μπάντες. Παρότι τραγουδισμένος εξ’ ολοκλήρου στα Ισλανδικά – με χαρακτηριστικό γνώρισμα την σπάνια αιθέρια φωνή του Jonsi – και κυρίως αποτελούμενος από μακρόσυρτες ατμοσφαιρικές συνθέσεις, ο συγκεκριμένος δίσκος αιχμαλώτισε τους πάντες με τα απόκοσμα ηχοτόπια και την σχεδόν εξωγήινη ομορφιά του. Εδώ περιέχονται μερικά από τα πιο γνωστά κομμάτια τους, όπως τα αριστουργηματικά “Starálfur”, “Olsen Olsen”, “Svefn-g-englar”.
Η μπάντα περιόδευσε ασταμάτητα τα επόμενα δύο χρόνια, δουλεύοντας παράλληλα πάνω στο επόμενο album τους, το εμβληματικό “( )”, που κυκλοφόρησε το 2002 και αφήνει τον μέγιστο δυνατό χώρο στον ακροατή ώστε να ερμηνεύσει τα όσα ακούει με τον δικό του τρόπο, μην περιέχοντας κανέναν τίτλο ή στίχο.
glosoli-cover-hiresΤο 2005, παρουσίασαν το “Takk”, το album που έμελλε να αποτελέσει την πιο… mainstream στιγμή τους, αν και αυτός ο όρος είναι μάλλον αδόκιμος για ένα σχήμα σαν τους Sigur Rós. Το “Hoppipola” είναι ίσως το πιο αναγνωρίσιμο κομμάτι στην μέχρι τώρα πορεία τους, επιλεγμένο από το BBC ως μουσικό θέμα της πολύ δημοφιλούς σειράς ντοκυμαντέρ Planet Earth. Άλλωστε, είναι πάρα πολλοί οι παραγωγοί και σκηνοθέτες που χρησιμοποιούν τη μουσική τους που, μέσα στα χρόνια, έχει ακουστεί σε γνωστές κινηματογραφικές επιτυχίες (“Vanilla Sky”, “The Life Aquatic”, “127 Hours”, “Slumdog Millionaire”, “Earth”, “We Bought A Zoo”) και δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές (“Game
Of Thrones”, “The Simpsons”).
Η εκτενής περιοδεία που ακολούθησε την κυκλοφορία του “Takk” έκλεισε με μια σειρά συναυλιών στην πατρίδα τους, η οποία αποτέλεσε το περιεχόμενο του φιλμ “Heima” (2007).
To 2008, η μπάντα κυκλοφόρησε το album “Med Sudieyrum”, και περιόδευσε ξανά πριν ο Jonsi Thor
Birgisson ασχοληθεί με δύο side projects, ένα ambient album μαζί με τον Alex Somers (2009) και ένα προσωπικό δίσκο (“Go” / 2010), βάζοντας μία άνω τελεία στις δραστηριότητες των Sigur Rós.
Sigur-Ros-ValtariTo 2011, παρουσίασαν ένα live DVD γυρισμένο σ την τελευταία
περιοδεία τους μαζί με τον κημπορντίστα / κιθαρίστα, Kjartan Sveeinsson, με τίτλο “Inni”. Μέσα στις αμέσως δύο επόμενες χρονιές, κυκλοφόρησαν δύο albums: το τελευταίο με τον Kjartan στη σύνθεσή τους (“Valtari” / 2012) και το πρώτο χωρίς αυτόν (“Kveikur” / 2013). Το προγενέστερο ηχεί πιο ωμό, όμορφο και ελεγειακό, ενώ το
δεύτερο είναι ένας σκοτεινός μελαγχολικός σύγχρονος rock δίσκος.
Πλέον, βρίσκονται να συνεχίζουν ως τρίο, όπως ακριβώς ξεκίνησαν πριν από 22 χρόνια, το 1994. Οι Sigur Rós είναι:
Jon Thor Birgisson / φωνητικά, κιθάρα, πλήκτρα
Georg Holm / μπάσο, πλήκτρα
Orri Pall Dyrason / drums, πλήκτρα
Kveikur“Κάθε φορά που ξεκινάς μία περιοδεία θέλεις να είναι διαφορετική… και κάθε φορά είναι, συνήθως επειδή έχεις ένα νέο album που επιθυμείς να παίξεις στον κόσμο. Και αυτό μπορεί να αποβεί διασκεδαστικό, επειδή πρέπει να δουλέψεις πάνω στο πως θα αναπαράγεις όλα τα περίπλοκα πράγματα που έκανες στο studio και πάνω στη σκηνή. Αλλά υπήρχε και μία εποχή που ήταν αντίστροφα, όταν δουλεύαμε πράγματα στις περιοδείες και προσπαθούσαμε να αιχμαλωτίσουμε τον ‘κεραυνό σε ένα μπουκάλι’ και αυτό αργότερα στο studio αποδεικνυόταν δύσκολο. Αυτή τη φορά, πέρα από το να παίζουμε τραγούδια που γνωρίζετε, θέλαμε να θυμηθούμε το ενστικτώδες συναίσθημα που βιώναμε στον απόηχο του ‘Ágætis Byrjun’, όταν επί δύο χρόνια σχηματίζαμε και επαναπροσδιορίζαμε τα κομμάτια που θα περιλαμβάνονταν στο album ‘( )’, ζωντανά μπροστά στον κόσμο, νύχτα με τη νύχτα. Με αυτό στο μυαλό, με χαρά ανακοινώνουμε πως θα παίξουμε σε φεστιβάλ το καλοκαίρι που έρχεται με ένα πνεύμα περιπέτειας. Το μόνο που μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή είναι πως θα είναι διαφορετικά, με νέα ακυκλοφόρητα τραγούδια, ένα νέο show και ίσως μερικά ακόμα ‘νέα’ πράγματα. Πέρα από αυτό, μπορούμε μόνο να σας ζητήσουμε να μας εμπιστευτείτε.” – Sigur Rós
“Οι Sigur Rós ζωντανά ήταν αυτό ακριβώς που περιμέναμε, πράγμα που σημαίνει πως προκαλούν συναισθήματα που δεν μοιάζουν με οτιδήποτε άλλο.” / Independent
“Από τις πιο υποβλητικές μουσικές του αιώνα.” / Alternative Press
“Οι Sigur Rós κάνουν αβίαστα μουσική που είναι τεράστια σαν παγετώνας. Παιδιά θα συλληφθούν, καρποί θα κοπούν, πληγές θα επουλωθούν και δάκρυα θα προκληθούν από αυτό το συγκρότημα. Είναι η πρώτη ζωτικής σημασίας μπάντα του 21ου αιώνα!” / Pitchfork
www.sigur-ros.co.uk
www.facebook.com/sigurros
www.twitter.com/sigurros
www.instagram.com/sigurros/
www.youtube.com/user/sigurros