AN CLUB, 17/4/11
Η εβδομάδα των παθών δε θα μπορούσε να ξεκινήσει με καλύτερο τρόπο από την εμφάνιση ενός εκ των τριών σημαντικότερων σχημάτων για το doom rock στη χώρα μας. Οι μακροβιότατοι και μεγαλοπρεπέστατοι Pentagram, που έχουν επηρεάσει κόσμο και κοσμάκη στο είδος – και όχι μόνο – έκαναν το ταξίδι μέχρι την Αθήνα στα πλαίσια της ευρωπαϊκής τους περιοδείας, έχοντας και στις αποσκευές τους τον καινούριο δίσκο τους “Last Rites”.
Πρώτο εγχώριο act οι έμπειροι Lucky Funeral. Το σχήμα με εμφανίσεις σαν κι αυτή, βγάζει στη σκηνή την πολύτιμη εμπειρία που έχει αποκομίσει από ευρωπαϊκές περιοδείες και support σε μεγάλα ονόματα. Όπως και την πολλή δουλειά που έχει επενδύσει στη μουσική τους. Θα μπορούσαν να έχουν λίγο καλύτερο ήχο, γιατί ώρες ώρες το μπάσο κατάπινε την κιθάρα, αλλά και πάλι δε μασάγανε ιδιαίτερα. Στιβαροί σαν βράχος, εξαπολύουν southern επιθέσεις με μπόλικα κιλά groove. Προσωπικά όταν ανεβάζουν τις ταχύτητες σε sludge ‘n’ roll καταστάσεις (όρος δικής τους κοπής), με κάνουν να θέλω να κουνηθώ ακόμα περισσότερο από τα πιο αργά/μεσαία σημεία τους.
Party music!
Ακολούθησαν οι Infidel. Έχοντας στο δυναμικό τους μέλη από διάφορα ιστορικά εγχώρια συγκροτήματα, παλιότερα και τωρινά, χρήζουν πάντα της προσοχής του κοινού. Το doom metal ήταν και θα είναι πάντα η βάση τους. Αυτή τη φορά διέκρινα όμως και κάποιες επιρροές από πιο «μαύρες» μουσικές στα έγχορδα, τις οποίες τους ταιριάζει να αξιοποιήσουν, αφού δίνουν μια πιο ζωηρή πινελιά στις θελημένα μουντές συνθέσεις τους. Ο τραγουδιστής, αρκετά βελτιωμένος αυτή τη φορά, δείχνει να ξεφεύγει ακόμα περισσότερο από την Ozzy επιρροή του, και να αρχίζει να βρίσκει τον προσωπικό του χαρακτήρα. Εκτελεστικά στάθηκαν περίφημα, αν και για μένα θα έπρεπε να παίξουν και την πρωτότυπη διασκευή σε Eurythmics που παίζουν συνήθως, μιας και τους έβλεπε πολύ περισσότερο κοινό. Αν δεν κάνω λάθος ετοιμάζουν καινούριο δίσκο, ο οποίος με βάση όσα ακούσαμε αναμένεται ακόμα καλύτερος του πρώτου…
Είχε έρθει πλέον η ώρα για τους πολυαναμενόμενους αμερικανούς πατέρες. Πρώτα πήραν τη θέση τους στη σκηνή οι 3 οργανοπαίχτες, και μέσα σε ζητωκραυγές από περίπου 400 παρόντες, εμφανίστηκε η «μάγισσα» Bobby Liebling. “So, first time in Italy!” μας λέει, και μας κάνει να αμφιβάλλουμε για τη νηφαλιότητά του και για το κατά πόσο έχει σταματήσει τις κραιπάλες. Διορθώνει γρήγορα, και με το που μπαίνει η ριφάρα του ομώνυμου από το Day of Reckoning, αυτής της δισκάρας, αρχίζει να προσθέτει τη φωνή του από πάνω από τους ύμνους. Το κοινό βρίσκεται σε πανζουρλισμό! Πιτ, ασταμάτητη ρυμική κίνηση πάνω-κάτω (δεν το λες και χορό), και τραγούδι σε κάθε ριφ και στίχο. Πραγματικά, είχα να δω ΠΟΛΥ καιρό τόσο ενθουσιασμό, και το απόλαυσα αρκετά, γιατί είναι σημαντικό σε τέτοιας σημασίας συγκροτήματα που έχουν ορίσει τόσο τα πράγματα, ο κόσμος να ενώνεται και να αποδίδει τα του καίσαρος τω καίσαρι.
Συνεχίζουν με τις κολασμένες τραγουδάρες Forever my queen και The Ghoul, και μετά διάλειμμα για καινούρια τραγούδια. Επιστροφή με τα The Deist και Evil Seed, μετά το οποίο έχασα τη μπάλα! Ναι, το αργό του ριφ μου πήρε τα μυαλά και τα στειλε στο μπλέντερ. Οπότε άραξα και απόλαυσα τους υπόλοιπους ύμνους (πχ Relentless) παρατηρώντας τον Victor Griffin να εξαπολύει υπέρβαρα ριφ από την εξάχορδή του, και να θαυμάζω έναν 25χρονο στο σώμα ενός 57χρονου τραγουδιστή. Έχει έρθει η ώρα για τα encore για τα οποία οι Pentagram δε φεύγουν από τη σκηνή (ΕΤΣΙ, τιμιότητα μόνο!!), και o Bobby μας δίνει και τη συμβουλή του, προστάζοντας ως σοφός γέροντας: “Νever forget where you came from!”, έχοντας ανεβάσει στη σκηνή φανατικό οπαδό για να τραγουδήσουν μαζί στο When the screams are gone. O κόσμος έχει ξεφύγει πλέον, η μπάντα το έχει καταδιασκεδάσει, και μέσα σε τόνους ιδρώτα ένθεν και ένθεν, γράφεται το λαμπρό φινάλε μιας συναυλίας-σεμινάριο για επίδοξες μπάντες και οπαδούς. Την επόμενη φορά όλοι στο μάθημα λοιπόν!
Pentagram setlist:
Day of Reckonin
Forever my Queen
The Ghoul
Into the Ground
The Deist
Evil Seed
Call the Man
Petrified
Relentless
Nothing Left
All your Sins
(Encore)
20 Buck Spin
Review Your Choices
Sign of the Wolf
When the Screams come
YΓ: Είμαι ο μόνος τρελός στον οποίο έλειψε ένα Teaser?
Κλέαρχος Γρηγοριάδης
