Το πότε πέρασε ένας χρόνος από το τελευταίο live των Panx Romana στο Αn ούτε που κατάλαβα,και να που τώρα θα έχω την τύχη να τους ξαναδώ παρέα με κάποιους από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της ελληνικής ροκ σκηνής όπως είναι ο ‘’μεγάλος’’ Δημήτρης Πουλικάκος,οι Magic De Spell κτλ. Ο λόγος που μαζεύτηκαν όλοι αυτοί ήταν για να βοηθήσουν έναν συνεργάτη/φίλο τους, τον Λήτη, και να του συμπαρασταθούν σε αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάει. Οι Panx Romana είναι must να δεις έστω μία φορά live. Διάφοροι θα μπορούσαν να έχουν ρίξει έστω και λίγο τον εγωισμό τους και να το απολαύσουν… Στο ζουμι τώρα γιατί το κούρασα:
Στιγμα 90 δεν πρόλαβα επομένως δεν μπορώ να εκφέρω άποψη.My fault.
Ο Δημήτρης Πουλικάκος ήταν ένα από τα 2 ονόματα μαζί με τους Panx Romana που περίμενα περισσότερο από την βραδιά. Η εμφάνιση του ήταν πολύ καλή και η φωνή του παραμένει ίδια όπως ακριβώς πριν 30 χρόνια.Κατάφερε να ξεσηκώσει το κοινό και να ξεκινήσουν δειλά δειλά τα πρώτα λικνίσματα. Highlight της εμφάνισης του ήταν η γνωστή διασκευή στο ‘’Υπάρχω’’ που άγγιξε κάθε καψούρη και βασανισμένο.
Οι Σπυριδούλα ποτέ δεν μου άρεσαν ιδαίτερα αλλά αποφάσισα να τους δώσω μία δεύτερη ευκαιρία. Δεν με κέρδισαν στα 3 πρώτα κομμάτια άραξα πίσω και έπινα μπύρες.
Ήρθε η ώρα για Magic De Spell. Καλοί, ωραίοι αλλά για άλλα αφτιά. Δεν μου αρέσουν αλλά τους σέβομαι. Αυτό.
Panx Romana ρε. Επικράτησε το χάος. Και τι θα γινόταν άλλωστε όταν ανοίγουν με την κομματάρα ‘’Συναγερμός’’. Και συνεχίζουν με τις υπόλοιπες κομματάρες όπως ‘’Ράδιο Κατάληψη’’ , ’’Ελληνες’’ , ‘’Κράτος κλειστόν’’ κ.ο.κ. Στο ‘’Διακοπές στο χακί’’ διεκόπηκε η συναυλία γιατί είχαν ανέβει καμιά δεκαριά άτομα στη σκηνή και δεν άφηναν το Frank να τραγουδήσει.
Είναι punk, χέζουν έξω βλέπεις.
Encore έγινε αλλά μόνο για ένα κομμάτι και όπως είναι φυσικό ξενερώσαμε λιγάκι. Δεν πειράζει όλο και κάπου θα τους πετύχουμε ξανά. Σε κάτι μερούλες δηλαδή που έχουμε το 30th anniversary στο An.
Αξίζει να σημειωθεί η καλή οργάνωση και ο ελάχιστος χρόνος που περιμέναμε ανάμεσα στις μπάντες .
Περαστικά στον Λήτη και του ευχόμαστε σύντομα να’ναι και πάλι κοντά μας.
Νίκος Σουλαντίκας