Mogwai, Kwoon
Fuzz 21/1
Το Σάββατο έφτασα στη συναυλία στο Fuzz με μία ελπίδα: Να μην παίξουν πολλά τραγούδια από τον καινούριο τους δίσκο “Hardcore will never die, but you will”. Η ελπίδα φυσικά πεθαίνει τελευταία και στη συγκεκριμένη περίπτωση πέθανε με το Glasgow Mega Snake, με το οποίο έκλεισαν αυτή τη διαφορετική τους συναυλία οι διαφορετικοί σε σχέση με το παρελθόν Μοgwai.
Τους Kwoοn δεν τους άκουσα πολύ. Δυστυχώς, μιας και από αυτό που ακολούθησε θα ήταν σίγουρα μία, ας πούμε, πιο ευχάριστη ακρόαση post/psycho στιγμής. Με noise 3λεπτα να μονοπωλούν και ελάχιστα ambient σημεία οι Kwoon δεν ήταν ένα τυχαίο support συγκρότημα. Minimal τύμπανα και κιθάρες να καλύπτουν όλο τον χώρο το τριπάρισμα ήταν θέμα ενός και μόνο ακόρντου.
Way to go
Παίζοντας σχεδόν δύο ώρες μέσα στην απάθεια (μόνο ο Stuart Braithwaite ήταν λίγο πιο ζωντανός, ευχαριστώντας κανά δυο φορές το κοινό) και δίνοντας περισσότερη βάση στο τελευταίο τους δίσκο, οι Mogwai κατάφεραν να μετατρέψουν ένα γεγονός για το οποίο ανυπομονούσα σε μία μέτρια, κατά την άποψή μου, συναυλία. Δεν ξέρω αν φταίει πως τα περισσότερα μέλη τους ωρίμασαν, πλησιάζουν σιγά – σιγά τα σαράντα άλλωστε, ή αν τα μικροπροβλήματα που μπορεί να είχαν στον ήχο τούς επηρέασαν, αλλά θεωρώ πως μετά το τέλος της συναυλίας ελάχιστοι μέσα στο σχεδόν γεμάτο Fuzz έμειναν ικανοποιημένοι, γεγονός που φάνηκε και στη μάλλον κουμπωμένη διάθεση του κοινού πριν το encore
Άκουγα τραγούδια όπως το White Noise και το How to be a Werewolf και θυμόμουν την ανατριχίλα που ένιωσα όταν άκουσα για πρώτη φορά live to Cody και το Κappa στο πρώτο Terravibe. Πόσο μακρινό ήταν το συναίσθημα αυτό τώρα. Οι δυνατές στιγμές της συναυλίας ήταν ελάχιστες και αυτές σε τραγούδια σταθμούς στην ιστορία τους, όπως το Mogwai Fear Satan και το I’m Jim Morrison, I’m Dead.
Ίσως να μη ήμουν ο μόνος που προχθές το βράδυ, γυρνώντας κατά τη μία σπίτι μου έβαλα να ακούσω το Come on Die Young και το Rock Action. Γιατί καλοί οι πειραματισμοί, αλλά το ορθόδοξο post rock, ειδικά όταν το παίζουν οι Mogwai, είναι ανεπανάληπτο. Ίσως…
Εκπληκτική δουλεία του φωτογράφου Θοδωρή Μάρκου.
Support: http://www.thodorismarkou.com/
Mogwai
—-
White Noise
Killing All the Flies
Rano Pano
I Know You Are But What Am I?
Death Rays
New Paths To Helicon, Pt 1
I’m Jim Morrison, I’m Dead
How to Be a Werewolf
Mexican Grand Prix
You’re Lionel Richie
Hunted by a Freak
Mogwai Fear Satan
Encore:
2 Rights Make 1 Wrong
Auto Rock
Glasgow Mega-Snake
Νίκος Σουλαντίκας