1. Καλησπέρα παιδιά. Θα ήθελα να μου πείτε τι ήταν αυτό που σας έκανε να αγαπήσετε και να ασχοληθείτε με την blues μουσική, αν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο περιστατικό που σας έδωσε το έναυσμα.
Γιώργος Γιαρέλης (τύμπανα): Τα Blues δεν είναι απλά μια μουσική! Εκτός από ιστορία αιώνων, είναι και ένα σύνολο πραγμάτων που ξεκινά και καταλήγει στις ψυχές των ανθρώπων. Είναι η ανάγκη να μιλήσεις, να εκφράσεις όλα αυτά που συνωστίζονται βασανιστικά μέσα σου…μέσα στις καρδιές όλων των ανθρώπων της γης. Είναι ένας κώδικας συναισθηματικής επικοινωνίας! Όσοι πλησιάζουν την μουσική αυτή, το κάνουν από ανάγκη να αισθανθούν και να εκφραστούν!
2. Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές και γενικά οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες;
Aνδρέας Kαστανάκης (κιθάρα): Πολλά… Από Robert Nighthawk και Black Ace, μέχρι Ronnie Earl, Hendrix και Kid Ramos.
Γ.Γ.: Σαν ντράμερ της μπάντας, οι επιρροές μου αναφέρονται στους μεγάλους rock ντράμερς των 70’ς και 80’ς. Ian Paice, Tommy Aldridge και o νεότερος Tom Brechtlein είναι οι αγαπημένοι μου.
3. Ποια νομίζετε ότι είναι τα στοιχεία που κάνουν το blues τόσοι διαχρονικό και επίκαιρο;
A.K.: Ίσως το ότι είναι ένα είδος μουσικής που έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως “basic” και ισχύει… Επίσης είναι και το γεγονός ότι η εμπορική του εκμετάλλευση άργησε να έρθει, οπότε πιθανότατα να έμεινε για περισσότερο χρόνο «ειλικρινές» ως προς τον κόσμο που απευθυνόταν.
Γ.Γ.: Σήμερα τα blues είναι ίσως πιο επίκαιρα από ποτέ. Οι ανύπαρκτες ανθρώπινες σχέσεις και η ανασφάλεια που ολόκληρος ο πλανήτης ζει και βιώνει καθημερινά, εκφράζονται υπέροχα μέσα από τα blues. Μια μουσική που δημιούργησε ο ανθρώπινος πόνος, δεν μπορεί να εκφράζει τίποτα άλλο από τον ανθρώπινο πόνο και καημό.
4. Ξεχωρίζετε κάποιους νέους καλλιτέχνες από το χώρο του blues;
Α.Κ.: Δυστυχώς οι περισσότεροι πέφτουν στην παγίδα του να αντιγράψουν πασίγνωστα ονόματα, οπότε παροδικά ξεχωρίζουν ως μουσικοί…Τώρα, ως σχετικά καινούριους και με κάπως προσωπικό στυλ, θα έλεγα, τους, Derek Trucks, αν και όχι τόσο blues αλλά αξιολογότατος είναι και ο Doyle Bramhall, Aynsley Lister και φυσικά κάποιες μπάντες όπως οι Black Keys.
5. Ποια πιστεύετε ότι είναι η αντιμετώπιση μιας blues μπάντας από τις δισκογραφικές εταιρίες και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα;
A.K.: Ανύπαρκτη… Ευελπιστούμε για το μέλλον, καθώς φαίνεται ότι υπάρχεικοινό και νέο κοινό, που ακούει και ασχολείται.
Γ.Γ.: Δεν υπάρχει καν ως θέμα. Το ενδιαφέρον των δισκογραφικών εταιρειών και των ΜΜΕ είναι συγκεκριμένο και μεταφράζεται σε πωλήσεις και έσοδα. Και είναι απόλυτα κατανοητό και σεβαστό. Business is business! Σίγουρα όμως υπάρχει χώρος και για τα blues αφού υπάρχει το ενδιαφέρον του κοινού. Δεν θα χάσει κανένας που θα ασχοληθεί μαζί τους, αρκεί να το κάνει σωστά και με ουσιαστικό ενδιαφέρον.
6. Έχετε κάνει αρκετά live, μεταξύ των οποίων και αυτό της Ευρωπαϊκής Γιορτής Μουσικής. Ποια είναι η αίσθηση που αποκομίζετε από την ανταπόκριση του κόσμου;
Γ.Γ.: Από την αρχή φάνηκε ότι είμαστε μια καθαρά live μπάντα. Παίζουμε δυνατά και ο κόσμος το γουστάρει πολύ αυτό. Συνηθίζω να λέω ότι παίζουμε rock-blues με απόλυτο σεβασμό στο feeling των blues. Δεν μας αρέσει να ακουγόμαστε σαν κακά αντίγραφα και ούτε να προσποιούμεθα τους «νέγρους» μπλουζίστες. Είναι αστεία η εικόνα κάποιου που προσπαθεί να δείχνει κάτι που δεν είναι και που δεν θα μπορέσει ποτέ του να γίνει. Αυτό όμως δεν αποκλείει ότι μπορείς να παίξεις εξαιρετικά τα blues.
7. Μετά από δύο demo νομίζω ότι ήρθε η ώρα για την πρώτη σας δισκογραφική δουλειά.
Α.Κ.: Υπάρχει κάποιο έτοιμο υλικό, κάποιο έχει ηχογραφηθεί και υπάρχει στο δεύτερο demo/promo. Τωρα το πότε θα κυκλοφορήσει, είναι θέμα και άλλων παραγόντων.
8. Αφού σας ευχαριστήσω πείτε μου τη περιμένουμε από τους Congo Square Blues Band στο άμεσο μέλλον;
Γ.Γ.: Πολλά live και ακόμη περισσότερα live!
Τζανιδάκης Κωνσταντίνος