Πότε αποφάσισες ότι θέλεις να ακολουθήσεις το δρόμο της μουσικής και ποια ήταν τα πρώτα σου ερεθίσματα?
Αποφάσισα να κάνω και να γράφω μουσική όταν ήμουν 4 ετών, επειδή είχα μια δύσκολη περίοδο με την οικογένεια μου και άκουσα ένα υπέροχο τραγούδι που με έκανε να δακρύσω. Ήταν μόνο πιάνο χωρίς στίχους . Ήταν η μουσική που με έκανε να αισθανθώ τη παρουσία του Θεού ,να νιώσω αυτοπεποίθηση και να πιστέψω πως τα πράγματα θα καλυτέρευαν. Έτσι πήγα στο πιάνο και ένιωσα πως αυτό θα κάνω στη ζωή μου, αυτό που με έκανε να νιώθω τόσο ασφαλής, αυτό που με έκανε να νιώθω πως έτσι είχα ένα μέρος στο κόσμο, νιώθοντας το σπίτι μου.
Μία πολύ σημαντική στιγμή στη καριέρα σου είναι σίγουρα ο φόρος τιμής που απέτισες, μαζί με τον Jeff Beck, στον Buddy Guy στο «2012 Kennedy Center Honors».
Ω ναι περάσαμε πανέμορφα, εκπληκτικά όπως μπορείτε να φανταστείτε. Όλοι θα ένιωθαν λίγο αγχωμένοι, αλλά για κάποιο λόγο εγώ δεν ήμουν και αυτό θα το λέω πάντα, γιατί συνήθως είμαι πολύ νευρική και αγχωμένη για τα πάντα. Όταν έμαθα γι αυτή την υπέροχη τιμή και ότι ο Πρόεδροςτων ΗΠΑ θα ήταν εκεί, ήμουν τόσο νευρική που ξεκίνησα να διαλογίζομαι λέγοντας κάθε μέρα και συνεχεία πως εκεί ανήκω, πως δεν είμαι κάτι λιγότερο από άλλους, πως θα κάνω πολύ καλή δουλεία για ένα καταπληκτικό άνθρωπο που έχει κάνει τόσα ωραία πράγματα στη καριέρα του για όλους μας με τη μουσική του. Αυτά σκαφτόμουν και διαλογιζόμουν κάθε μέρα. Όταν ήρθε η ώρα να πάω στην Ουάσινγκτον και να κάνω το σόου ένιωθα τόσο καλά. Ένιωθα όλα όσα έλεγα και προσευχόμουν την ώρα που διαλογιζόμουν.
Μεγάλες συνεργασίες με Jeff Beck, Slash, Joe Bonamassa και Buddy Guy. Τι ήταν αυτό που τους χαρακτήριζε περισσότερο?
Βρήκα σε όλους ένα κοινό ενθουσιασμό μαζί με ταπεινότητα να υποστηρίζουν τις επιλογές τους και να σέβονται τους μουσικούς και τους ανθρώπους γύρω τους, αυτό είδα στον καθένα από αυτούς . Ειλικρινά αγαπούν τόσο πολύ αυτό που κάνουν που δε νιώθουν την ανάγκη να κυριαρχούν, απλά βρίσκονται γύρω από ανθρώπους που αγαπούν και λένε «προχώρα κάνε τα δικά σου» και έτσι έκαναν κι αυτοί. Αυτό το σημαντικό πρόσεξα σε όλους.
Θέλεις να μας μιλήσεις λίγο για το νέο σου άλμπουμ ‘’Better Than Home’’, το οποίο συνοδεύετε από μία μεγάλη παγκόσμια περιοδεία?
Ναι, νομίζω πως είναι ένα από τα ωραιότερα μου άλμπουμ και σίγουρα το πιο ελπιδοφόρο και γεμάτο πιστή. Είναι γεμάτο αγάπη, κοιτάει από κοντά και προσωπικά με σεβασμό τις δυσκολίες τις ζωής και τη προσωπική μάχη, αλλά αντί να τα κοιτάζει αυτά με θλίψη, τα βλέπει από την πλευρά της ελπίδας, της πίστης και της χαράς. Γι αυτό το λόγο πιστεύω πως μπορεί να είναι ένα άλμπουμ επούλωσης. Πέρασα θαυμάσια γράφοντας το και είμαι πραγματικά ευγνώμων για τους δυο παραγωγούς μου, το Maikle Stevens και τον Rob Marphis, που είναι φίλοι μου και δάσκαλοι μου. Είναι τόσο καλοί μαζί μου και δούλεψαν τόσο σκληρά, τους αγαπώ και τους δυο.
Τι νιώθεις ότι περνάς στον κόσμο μέσα από τα τραγούδια σου?
Αυτό που εύχομαι να περνώ μέσω της μουσικής μου περισσότερο από όλα είναι δυο πράγματα. Πρώτον η χαρά του να κάνω αυτό που αγαπώ και πιστεύω πως αγγίζει και άλλους ανθρώπους και τους κάνει να σταματούν να κάνουν πράγματα που δε θέλουν αλλά να κάνουν αυτά που θέλουν και αγαπούν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη χαρά στη ζωή και αν δε ξέρεις τη αγαπάς πάρε το χρόνο με τον εαυτό σου, πήγαινε μόνος σου ραντεβού με τον εαυτό σου σινεμά , περπάτα κάνε πεζοπορία, πήγαινε στη παραλία, πέρασε χρόνο μόνος σου και το βαθύτερο σημείο του εαυτού σου θα σου δείξει ακριβώς τι είναι. Έτσι όχι μονό θα αγαπήσεις να το κάνεις αλλά θα γίνεις και καλός σε αυτό. Ακόμα όμως και αν δε γίνεις κάλος, θα έχεις την ευχαρίστηση πως το κάνεις για τον εαυτό σου. Κάτι άλλο που πιστεύω πως κάνει η μουσική μου είναι η αίσθηση ελπίδας και ανακούφισης. Υπάρχει πολύ μεγάλη μάχη σε αυτό τον κόσμο. Το να είσαι ζωντανός όπως ξέρουμε είναι μαγικό και όμορφο αλλά και πολύ οδυνηρό κάποιες στιγμές για όλους μας, για πολλούς και διάφορους λόγους, πολλές φορές για τον ίδιο λόγο, και πιστεύω πως η μουσική είναι ένα μέρος καλό για τους ανθρώπους να την ακούν, να ηρεμούν και να μην νιώθουν μόνοι στη μάχη τους. Μερικές φορές όταν νιώθουμε απομακρυσμένοι από τους γύρω μας, αυτό μας κάνει να σκεφτόμαστε διάδορα. Αυτό δε συμβαίνει σε μένα γιατί είμαι ή έκανα κάτι κακό, αυτό συμβαίνει επειδή είμαι ζωντανός, επειδή είμαι ανθρωπος. Αυτό πρέπει να μας βγάζει η μουσική είτε την ακούμε, είτε τη χορεύουμε, είτε τη παίζουμε, είναι μεγάλη ανακούφιση και πιστεύω πως παίζω ένα ρόλο σ αυτό.
Στις 30 Ιουνίου σε περιμένουμε και στην Αθήνα…
Είμαι ενθουσιασμένη, θα είναι τόσο τέλεια. Περισσότερο με συναρπάζει το ότι θα έρθει η μπάντα μου, γιατί κάνεις από αυτούς δεν έχει έρθει και θα νιώσουν την εκπληκτικότατα της ενέργειας που νιώσαμε με το σύζυγο μου όταν είχαμε έρθει για διακοπές στην Αθήνα και μετά πήγαμε και διακοπές σε ένα μικρό νησί. Περάσαμε τόσο καλά!!
Που μπορούμε να σε βρούμε στο διαδίκτυο?
Θα με βρείτε στο Beth hart .com ή στο Youtube γράφοντας οτιδήποτε για Beth Hart video, συναυλίες, τραγούδια.
Ευχαριστούμε θερμά για τη συνέντευξη που μας παραχώρησες
Και ‘γω σας ευχαριστώ.
Τζανιδάκης Κων/νος
Επιμέλεια μετάφρασης Παξιμάδη Ελένη
