2η χρονιά οι «Άγριες Νότες» στο Αγγέλων Βήμα. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία του έργου ώστε να συνεχιστεί για 2η χρονιά;
Πέρυσι τέτοιο καιρό ξεκίνησε για πρώτη χρονιά το Φεστιβάλ Διαρκείας Ελληνικού Έργου του 21ου αιώνα στο «Αγγέλων Βήμα» υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Λείας Βιτάλη. Φέτος το φεστιβάλ γίνεται θεσμός. Οι Άγριες Νότες αγαπήθηκαν από το κοινό γιατί πιάνουν το πνεύμα της εποχής, Zeitgeist. Είναι ένα έργο κοινωνικοπολιτικό. Μιλάει για τους μηχανισμούς της τέχνης, της αντίστασης και της εξουσίας. Σε ένα ερευνητικό κέντρο-φυλακή, εμφανίζονται τέσσερα πρόσωπα που το καθένα από αυτά από τη δική του μεριά βιώνει τον εγκλωβισμό του στο σύστημα. Όλοι οι συντελεστές αγαπήσαμε πάρα πολύ το έργο, και είχαμε όλη την επιθυμία να το δούμε ανανεωμένο πάνω στη σκηνή. Μερικές φορές δεν μπορείς να ελέγξεις εσύ τις καταστάσεις. Η επιτυχία και η αποδοχή έρχονται ή δεν έρχονται. Οι Άγριες Νότες ήταν μια ευτυχής συγκυρία συνάντησης εξαίρετων συντελεστών και ηθοποιών, με κοινούς προβληματισμούς, στόχους, και διάθεση –ιδανική συνθήκη στην ολοκλήρωση μιας θεατρικής παράστασης.

Η ζωή των ηρώων είναι υπό έλεγχο. Πόσο υπό έλεγχο είναι οι πραγματικές ζωές μας και πώς το θέατρο συναντάει την πραγματική ζωή;
Πιστεύω ότι οι πιο άγριοι εφιάλτες μας έχουν γίνει πραγματικότητα. Κάποτε όταν διαβάζαμε το βιβλίο του Όργουελ το αντιμετωπίζαμε σαν ένα κείμενο επιστημονικής φαντασίας. Σήμερα, που όλοι οι άνθρωποι είμαστε με τη θέληση μας φακελωμένοι στην Google, στο Facebook, στην τράπεζα, σε κάθε οργανισμό, και όλες μας οι κινήσεις και οι πράξεις μαγνητοσκοπούνται από κάμερες και συστήματα ασφαλείας,  η ζωή μας υπόκειται σε έλεγχο. Οι αποφάσεις μας πολλές φορές δεν είναι καν δικές μας αποφάσεις. Ακολουθούμε τη μόδα σε κάθε τι. Ακόμα και στις ιδέες μας, στις σκέψεις, στις πολιτικές μας πεποιθήσεις.
Είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς τι θέλει, τι σημαίνει να ζει, τι σημαίνει ελευθερία. Στο νου μου έρχεται ακόμα η φράση της γαλλικής επανάστασης Liberté, Egalité, Fraternité (Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα), που επανήλθε το Μάη του ’68, και αναρωτιέμαι ακόμα κι εγώ τι σημασία μπορούν να έχουν όλα αυτά. Η ζωή μας είναι ένα αίνιγμα πλέον. Και η θεατρική παράσταση είναι ένα αίνιγμα. Το σημαντικό είναι ότι αυτά τα δύο, όταν παίζεται το έργο, έρχονται αντιμέτωπα: οι θεατές γίνονται ηθοποιοί και οι ηθοποιοί θεατές. Αυτή είναι και όλη δύναμη που έχει το θέατρο.

Είστε από τις σκηνοθέτιδες που πάντα ο θεατής μπορεί εύκολα να διακρίνει το δικό σας στίγμα και πάντα οι παραστάσεις σας έχουν ένα σύγχρονο λόγο. Με ποιο τρόπο επιλέγετε κάθε φορά το έργο που θέλετε να σκηνοθετήσετε; Επηρεάζεστε από την πραγματικότητα της ζωής μας;
Μπορώ να πω ότι με επηρεάζουν όλες οι κοσμοϊστορικές αλλαγές. Ο κάθε καλλιτέχνης –και ας μην καταλαβαίνω ακριβώς αυτή τη λέξη «καλλιτέχνης» –, έχει αυτό που λέμε «αισθητήρες». Βγαίνοντας έξω στους δρόμους της Αθήνας όπου η κρίση, το προσφυγικό, όλο αυτό που ζούμε τέλος πάντων, σε κατακυριεύουν. Κάπως έτσι γεννιέται και η ανάγκη να μιλήσεις για όλα αυτά, για να απαντήσεις και στον ίδιο σου τον εαυτό –αν υπάρχει απάντηση. Πιστεύω πολύ στις συλλογικότητες, στις κολεκτίβες, στις ομάδες. Έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που έχουν τους ίδιους προβληματισμούς και μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες. Μπορώ να πω ότι με βρίσκουν τα έργα –δεν τα βρίσκω. Έτσι έγινε και με το έργο της Νίνας Ράπη. Η Νίνα Ράπη είναι ένας άνθρωπος που έρχεται από το downtown του Λονδίνου. Ας μην ξεχνάμε ότι η οικονομική κρίση εκεί ξεκίνησε από τα χρόνια της Θάτσερ. Η Νίνα φέρει έναν άλλο λόγο, έναν πιο παγκοσμιοποιημένο προβληματισμό. Το έργο της μιλάει ακριβώς για όλα αυτά τα θέματα που με απασχολούν.

 

Πόση δύναμη έχει η σιωπή; Η σιωπή αρμόζει σε ένα καλλιτέχνη;
Υπάρχει τόσος θόρυβος δίπλα μας. Όλα φωνασκούν. Ο μόνος τρόπος για να σε ακούσουν όταν μιλήσεις, είναι να κάνεις ησυχία. Χρειάζεται «τόπος» για αυτό που λέμε σιωπή – εκκωφαντική σιωπή. Όλα είναι φωναχτά και δεν τα ακούμε. Αν το αντιστρέψουμε λοιπόν αυτό, μπορεί τα πράγματα να έχουν πιο πολλή σημασία. Όταν λέω σιωπή, δεν εννοώ να μη μιλάς. Εννοώ να βρεις τον τρόπο που αυτή σου η χειρονομία να καταλάβει χώρο, να αποκτήσει υπόσταση. Είμαι εναντίον του «πολύ» και του «συνέχεια». Είναι όπως το σκοτάδι και το φως. Για να νιώσεις το φως, πρέπει να γίνει σκοτάδι.

Πιστεύετε ότι υπάρχουν πολλά καλά νεοελληνικά έργα; Η κρίση και η πραγματικότητα του σήμερα έχει επηρεάσει τους συγγραφείς ώστε να δημιουργήσουν και να προσθέσουν κάτι νέο στο θεατρικό νεοελληνικό έργο;
Δείτε πόσοι πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν στο θέατρο. Θα έλεγε κανείς ότι τώρα που οι Έλληνες δεν έχουν χρήματα, θα είχε εξαφανιστεί η Τέχνη. Αλλά παρατηρούμε ακριβώς το αντίθετο, να έχουμε ουρές στα θέατρα. Αυτή η ανάγκη της συνεύρεσης, της ενδοσκόπησης, να πάμε κάπου που να έχει αξία, να έχει σημασία, και να ξαναεκτιμήσουμε τα ελληνικά «προϊόντα». Εγώ προσωπικά και η DameBlanche, αυτά τα 17 χρόνια έχουμε επιμείνει στην ελληνική γλώσσα και το σύγχρονο ελληνικό θέατρο. Υπάρχουν κείμενα πολλά, υπάρχουν πολλοί νέοι συγγραφείς –και όταν λέω νέοι, δεν εννοώ απαραίτητα ηλικιακά–, και πιστεύω ακράδαντα αυτό που έλεγε κάποτε ο Κάρολος Κουν: «Αν δεν υπάρχει ελληνικό έργο, δεν υπάρχει ελληνικό θέατρο». Αν δεν υπάρχουν ελληνικά χέρια, δεν υπάρχουν και ελληνικά προϊόντα. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν διαβάζω κείμενα ξένων δημιουργών, καθώς με την DameBlanche έχουμε ανεβάσει και πολλά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου.

 

 

Άγριες Νότες
ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

Έναρξη Τετάρτη 7 Οκτωβρίου
Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη για 12 μόνο παραστάσεις
Μέχρι την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου

Το Αγγέλων Βήμα και η Χρύσα Καψούλη παρουσιάζουν για δεύτερη χρονιά λόγω επιτυχίας, την παράσταση «Άγριες Νότες» της Νίνας Ράπη, στο θέατρο Αγγέλων Βήμα από την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη για 12 μόνο παραστάσεις.

Οι «Άγριες Νότες» παρουσιάζονται στα πλαίσια του 2ου Φεστιβάλ Διαρκείας Ελληνικού Θεατρικού Έργου 21ου Αιώνα, που διοργανώνεται από την συγγραφέα Λεία Βιτάλη (ως Καλλιτεχνικά Υπεύθυνη) και το ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ και συνεχίζει την πορεία του για τη στήριξη του σύγχρονου Ελληνικού έργου και τη γνωριμία του με το κοινό.

Λίγα λόγια για την παράσταση :
Μια πολιτική δολοφονία γίνεται αφορμή να ενεργοποιηθούν οι πιο σκοτεινοί μηχανισμοί του συστήματος.
Μια συναυλία διακόπτεται. Οι ζωές κάποιων ανθρώπων ανατρέπονται.
Μια τραγουδίστρια και ένας μαρμαράς-γλύπτης συλλαμβάνονται ως εξιλαστήρια θύματα.
Ένα πείραμα έχει δρομολογηθεί: η ζωή θα είναι πια υπό έλεγχο.
Ένας χώρος απομόνωσης, κάμερες, μικρόφωνα, τα πειραματόζωα υπό συνεχή παρακολούθηση και τα πάντα μετατρέπονται σε ένα σκληρό ρηάλιτυ σόου.
Παρουσιάστρια αυτού του σόου, μια φίλη που γίνεται εχθρός και ένας φύλακας, γρανάζι της εξουσίας, που από θύτης μεταστρέφεται σταδιακά σε θύμα.
Οι Θεατές του θα γίνουν μάρτυρες των πιο σκληρών τεχνικών αναμόρφωσης, σε αυτό το πείραμα-μάθημα, για όλους όσους τυχόν παρεκκλίνουν.
Σε ένα κόσμο φωτισμένο άπλετα, για να μη φαίνεται τίποτα, σε μια κοινωνία που όλα γίνονται θόρυβος, για να μην ακούει κανείς κανέναν, η λύτρωση θα έρθει από το σκοτάδι. Και την Σιωπή.
Την εκκωφαντική Σιωπή.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :
Σκηνοθεσία: Χρύσα Καψούλη / Dame Blanche
Βοηθός σκηνοθέτη/Θεατρολόγος: Ζωή Μαντά
Μουσική: Nalyssa Green
Βίντεο παράστασης: Μάρκος Χολέβας
Σκηνικός χώρος: Τόλης Τατόλας
Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη

ΔΙΑΝΟΜΗ :
Μαρμαράς : Λευτέρης Παπακώστας
Φύλακας : Τσιμάρας Τζανάτος
Αντικαταστάτρια: Βάλια Παπαχρήστου
Δανάη Χ: Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη

Στο βίντεο-φιλμ της παράστασης εμφανίζεται φιλικά ο Κώστας Μπάρας
Φωτογραφίες: Μαρία Αλβανού
Hair & Make up Styling: Σπύρος Βάρελης

Teaser παράστασης :
https://www.youtube.com/watch?v=fKAv-ys2W7E

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΛΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ :

ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ (7/10 – 12/11)
Τετάρτη : 20:00
Πέμπτη : 21:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
12 ευρώ (κανονικό)
8 ευρώ (φοιτητικό, άνω των 65)
5 ευρώ (ατέλειες και άνεργοι)

Διάρκεια: 70΄

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ
Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια
Τηλέφωνο : 210-5242211
«Άγριες Νότες»
(Η εξέγερση της σιωπής)
της Νίνας Ράπη