Τι ήταν αυτό που σας έκανε να καταπιαστείτε με την ζωή του Καποδίστρια και να δημιουργήσετε ένα θεατρικό έργο;
Το έργο Capo D’ Istria επικεντρώνεται στις δύο τελευταίες μέρες του Ιωάννη Καποδίστρια. Μέσα σ’ αυτές τις δύο μέρες αναπολεί στιγμές από την ζωή του και τον ανεκπλήρωτο έρωτά του, σχεδιάζει με ακούραστη ενέργεια την αυριανή μέρα της χώρας και συγκρούεται με τους στρατηγούς του τόπου. Το έργο κλείνει με τη δολοφονία του …
Το έναυσμα μου δόθηκε από το φεστιβάλ του Beton 7, τον περασμένο Απρίλιο με θέμα τον 19ο αιώνα. Είναι μια θεατρική περίοδος για την οποία τρέφω μια ιδιαίτερη αγάπη.
Το φθινόπωρο του 2013, όταν ξεκίνησα να σχεδιάζω το πρότζεκτ, συνέτειναν πολλές παράμετροι και ήρθα σε επαφή με την τραγωδία του Νίκου Καζαντζάκη “Καποδίστριας.” Ταυτόχρονα, η πολιτική ειδησεογραφία ήταν ένα καζάνι που έβραζε και οι αναφορές στο πρόσωπο του Ιωάννη Καποδίστρια συνεχείς. Έτσι κάπως άρχισε να δημιουργείται στο μυαλό μου, μια πολύ ανοιχτή διασκευή του καζαντζακικού έργου, μπολιασμένη με στοιχεία από αλληλογραφίες, αρχειακό υλικό, την καθημερινή ειδησεογραφία. Δημιουργήθηκε ένα πολιτικό θρίλερ που ιχνηλατεί την ιστορία αλλά κυρίως φωτίζει τον αντίκτυπό της στο σήμερα.
Φαντάζομαι ότι η έρευνα που κάνατε θα είχε πολύ ενδιαφέρον αλλά παράλληλα θα ήταν και εξαιρετικά χρονοβόρα. Πόσο καιρό κράτησε η έρευνα; Σκεφτήκατε ποτέ κατά την διάρκειά της να την εγκαταλείψετε;
Λατρεύω την έρευνα. Είμαι παιδί της έρευνας. Έχω σπουδάσει την έρευνα και δε θα εγκατέλειπα ποτέ ένα τόσο ενδιαφέρον πρότζεκτ ερευνητικό και δημιουργικό συγχρόνως, όσο χρονοβόρο και επίπονο και αν ήταν. Δούλεψα επί 5 μήνες με ασίγαστη θέρμη και πολύ ανοιχτούς ορίζοντες. Όταν τον Γενάρη του 2014 άρχισαν οι πρόβες, συνέχισα να διορθώνω το κείμενο και ενέπλεξα μέσα στη διαδικασία της τελικής του συγκρότησης και τους συνεργάτες μου.
Ποια είναι τα στοιχεία από την προσωπικότητα του Καποδίστρια που σας έκαναν εντύπωση και θέλετε να προβάλετε στην παράσταση που δημιουργήσατε;
Ο,τι και να πω για την προσωπικότητα του Ιωάννη Καποδίστρια θα είναι λίγο. Σαφώς είναι μια προσωπικότητα με διεθνή εμβέλεια σε μια εποχή δυσχερών συνθηκών επικοινωνίας (19ος αιώνας) και τεράστιο πνευματικό και πολιτικό κύρος για την εποχή όχι μόνο τη δική του αλλά και διαχρονικά. Αλλά η ουσία του ανθρώπου είναι ότι συνδυάζει τη μορφή του Ρομαντικού ήρωα με αυτή του μεγάλου ηγέτη που έχει γαλουχηθεί μέσα στο διαφωτισμό.
Πώς θα ήταν άραγε ο κόσμος μας σήμερα αν δεν είχε δολοφονηθεί ο Ιωάννης Καποδίστριας;
Η παράσταση γνώρισε επιτυχία τον Απρίλη του 2014, στα πλαίσια του φεστιβάλ θεάτρου που έγινε στο Beton 7. Σίγουρα θα συζητήσατε με τους θεατές… Τι αισθανθήκατε ότι εισέπραξαν από την παράστασή σας;
Η παράστασή μας συνάντησε μια πολύ θερμή υποδοχή τόσο για τη διακειμενική της θεατρική διασκευή όσο και για την δημιουργική υλοποίηση της. Οι ηθοποιοί, μία εξαίρετη, δυναμική και πολύ έμπειρη ομάδα που είναι τιμή μου που δουλεύω μαζί τους, έπαιζαν σε ασφυκτικά γεμάτο θέατρο κάθε βράδυ. Οι θεατές μετά το τέλος της παράστασης παρέμεναν στο θέατρο όχι μόνο για να συγχαρούν αλλά και για να μας εκφράσουν το πόσο σοκαριστικά σύγχρονη και αιχμηρή είναι η υπόθεση του έργου. Εισέπραξαν, πιστεύω, αυτό το αδιόρατο νήμα που συνδέει την πολιτική μας ιστορία από γεννέσεως του νέου ελληνικού κράτους με την έλευση του πρώτου κυβερνήτη, με το δύσκολο και κακοτράχαλο σήμερα. Ο κάθε θεατής με τον τρόπο του, με τις δικές του προσλαμβάνουσες αλλά με μία συνολική ταύτιση στην αντίληψη της καταγωγής και του αντίκτυπου στην σημερινή πολιτική πραγματικότητα.
Στο νέο ανέβασμα στο 104, έχετε συμπληρώσει κάποια καινούρια στοιχεία ή έχετε κρατήσει την παράσταση όπως ήταν;
Αναμφίβολα, κάθε φορά που ένα έργο μεταφέρεται από έναν θεατρικό χώρο σε έναν άλλο πρέπει να υποστεί αλλαγές. Ο κάθε χώρος είναι σαν έναν ζωντανό οργανισμό, που σου επιβάλλεται με την προσωπικότητα και τις συνθήκες που σου παρέχει. Όποτε, οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες και δημιουργικές στην καινούργια μας θεατρική στέγη, το θέατρο 104.
Είναι η πρώτη σκηνοθετική σας δουλειά στην Αθήνα αλλά απ’ όσο γνωρίζουμε έχετε δουλέψει αρκετά στην Αμερική. Μιλήστε μας λίγο για τις δραστηριότητές σας εκεί για να σας γνωρίσουμε καλύτερα…
Έζησα 12 χρόνια στην Αμερική και πριν στο Λονδίνο και στο Δουβλίνο. Συγκεκριμένα, στις ΗΠΑ πήγα ως υπότροφος του Fulbright κι έμεινα μετά από αίτημα των καθηγητών μου στο τμήμα Master of Fine Arts, Ηθοποιών και Θεατρικών Σκηνοθετών του Ohio State U. Ως ηθοποιός ήμουν μέλος της Σαιξπηρικής ομάδας, Arden Shakespeare Co. και μόνιμη συνεργάτης του Reality Theatre. Ως σκηνοθέτης ανέβασα μεταξύ άλλων έργα των Pirantello, Heiner Muller, Brecht, Racine και πολλά devised. Στην Ελλάδα συνεργάστηκα με το ΚΘΒΕ, το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, ανέβασα σε δική μου παραγωγή το εμβληματικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη “Σ’ Εσάς που με Ακούτε.” Στην Αθήνα έχω συνεργαστεί σκηνοθετικά με τον χορογράφο Κωνσταντίνο Μίχο στο έργο “Πλησιάστε Σκιές μου” στο θέατρο Αποθήκη.
CAPO D’ ISTRIA
Διασκευή / Σκηνοθεσία : Αναστασία ΚΟΥΜΙΔΟΥ
Περισσότερα για την παράσταση εδώ
