Ξεκινήσατε σαν “Τεμπέληδες της Εύφορης Κοιλάδας” συνεχίσατε σαν ‘’Λεγεώνα των Ξένων’’ και καταλήξατε ‘’Μωρά στη Φωτιά’’. Από πού εμπνευστήκατε αυτό το όνομα?
Όντως ξεκινήσαμε το χειμώνα του 1984 ,χρησιμοποιώντας στην αρχή αυτά τα ονόματα, σύντομα όμως υιοθετήσαμε το όνομα Μωρά στη Φωτιά το οποίο είναι μια ιδέα του αδελφού μου Γιώργου Παπαϊωάννου , ντράμερ του συγκροτήματος στον πρώτο δίσκο και προέρχεται από το τραγούδι του Brian Eno , my baby is on fire, ένα τραγούδι που παίζαμε μαζί με άλλα του Εno.Μας άρεσε σαν ιδέα και επειδή μας ένωνε με τις μουσικές επιρροές μας , το κρατήσαμε.
Ποια ήταν τα πρώτα σας μουσικά ακούσματα?
Είχα την τύχη να ακούσω στα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια πολύ ροκ μουσική λόγω της παρέας μου με φίλο μου απ΄ το σχολείο. Για ώρες κάθε μέρα με τον καφέ μετά το σχολείο, ακούγαμε μουσική και συζητούσαμε πάνω στα συγκροτήματα και τους καλλιτέχνες της δεκαετίας του 60.Mπορώ να πώ αυτή ήταν μια ισχυρή επιρροή, γιατί παρόλο που δε με συγκινούσαν όλα, όσα ακούγαμε , χωρίς να το καταλάβω είχα δημιουργήσει μια δική μου άποψη για τη μουσική κι έτσι όταν μετά από λίγα χρόνια ήρθα σε επαφή με το punk και το new wave , ήξερα πλέον ότι η μουσική θα με απασχολούσε και σε προσωπικό επίπεδο.
H Baby Records είναι το label που δημιουργήσατε σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για την πορεία του συγκροτήματος. Ποιος είναι ο στόχος σας και πως εξελίσσονται τα πράγματα σε αυτό το εγχείρημα?
Θα ήθελα εδώ να σημειώσω πως οι δραστηριότητες μιας δισκογραφικής , όσο μικρή και να είναι, μπορούν να απασχολούν ένα μεγάλο μέρος του χρόνου κάποιου κι έτσι και στη δική μου περίπτωση παίρνουν χρόνο από το καθαρά δημιουργικό κομμάτι της μουσικής. Απο το 2004 μέχρι τώρα βέβαια,όλα εξελίσσονται φυσιολογικά. Το 2005 κυκλοφόρησε από τη Baby records το τρίτο μας άλμπουμ(Στο Δρόμο), το 2008 το επετειακό ,20 χρόνια Μωρά στη Φωτιά , επανακυκλοφόρησα το δίσκο «Θεατρίνοι» του 1999 ,το 2009 και τώρα το cougar baby-smoking rabbit, αλλά είμαι ακόμα σε μια κατάσταση προσαρμογής. Να συνδυάσω την παραγωγή, με την ίδια τη δημιουργία της μουσικής. Στόχος μου είναι , να εξακολουθήσουμε να κάνουμε όσο μπορούμε καλύτερες παραγωγές, χωρίς να χάνουμε ταυτόχρονα χρόνο απ΄ τη μουσική δημιουργία.
Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε η νέα σας δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Cougar Baby – Smoking Rabbit”. Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για το ύφος των τραγουδιών αλλά και για τους συντελεστές της?
Στέλιος Σαλβαδόρ: Σ΄ αυτό το δίσκο που είναι ο τέταρτος studio δίσκος μας , έχουμε καταφέρει να συνδυάσουμε κάποια καινούργια πράγματα σε σχέση με παλιότερες δουλειές μας, όπως είναι η χρήση πνευστών και για πρώτη φορά η πλήρης αντικατάσταση των πλήκτρων από κιθάρες .Επίσης παίζουν πολύ καλοί μουσικοί με τους περισσότερους απ΄ τους οποίους παίζουμε μαζί και στις συναυλίες. Είναι ο Γιάννης Σαββίδης στην κιθάρα , ο Πασχάλης Ιγνατιάδης στα τύμπανα , ο Λάκης Τζήμκας στο μπάσο , τρομπέτα παίζει ο Βασίλης Ναλμπάντης , τρομπόνι ο Μενέλαος Καραγιάννης και σαξόφωνο ο Δημήτρης Τσέλιος. Θα ήθελα να σταθώ στην πολύ καλή παραγωγή του ήχου, ο οποίος οφείλεται στο φίλο μας εδώ και πολλά χρόνια τον Κώστα Κόντο , ο οποίος είναι ηχολήπτης και του πρώτου μας δίσκου το 1987 αλλά και του λάιβ (2cd+2dvd) για τα 20 χρόνια του συγκροτήματος to 2008.Eπίσης τα εξώφυλλα σε όλους μας τους δίσκους όπως και σε αυτόν, τα επιμελείται ο Σίμος Σαλτιέλ , πάνω σε δικές μου ιδέες.
Η ανταπόκριση του κόσμου στις συναυλίες σας εξακολουθεί να παραμένει μεγάλη. Υπάρχουν κάποια ιδιαίτερα περιστατικά από τα live που έχετε δώσει όλα αυτά τα χρόνια που σας έρχονται πρώτα στο μυαλό?
Eίναι πάρα πολλά τα μέρη που έχουμε δώσει συναυλίες και πολλές οι ευχάριστες στιγμές που μου έρχονται στο μυαλό, αλλά κάτι που θα μου μείνει αξέχαστο συνέβει στο Αν club το Φεβρουάριο του 2000(τυχαίνει να είναι και στον ίδιο χώρο που έχουμε τη συναυλία αυτήν την Παρασκευή).Όπου 650 άτομα ήταν μέσα στο Αν και άλλα 1000 έξω από το χώρο του club αγωνιώντας για να κατέβουν τα σκαλιά του. Και παρόλη τη βεβαιότητα ότι δεν χωράει κανείς πλέον , όλοι καθόταν έξω περιμένοντας μια ευκαιρία μήπως και αδειάσει κάποια θέση και μπορέσουν να δουν, έστω στριμωχτά λίγο από τη συναυλία. Επίσης ακόμη μια στιγμή σημαντική ήταν η συναυλία τον Ιούλιο του 1995 στο ανοιχτό θέατρο Συκεών στη Θεσσαλονίκη, όπου από το απόγευμα της ίδιας μέρας είδαμε να κατακλύζεται από κόσμο ο λόφος και τελικά το βράδι να έχει φτάσει να έχει 3.500 άτομα. Και στις δυο περιπτώσεις μου είχε κάνει εντύπωση η αγάπη του κόσμου και ο τρόπος με τον οποίο μας υποδεχόταν.
Πως βλέπετε την ελληνική rock σκηνή σήμερα?
Βλέπω συνεχώς να ξεπηδούν καινούργια σχήματα με παιδιά που αγαπούν αυτόν τον τρόπο μουσικής έκφρασης.
Κάνοντας έναν απολογισμό της πορείας σας μέχρι τώρα, σε ποια κομβικά σημεία θα πρέπει να σταθούμε περισσότερο?
Αλήθεια πολλές φορές αισθάνομαι, πως όλα είναι για μένα «κομβικά» σημεία στην πορεία μου στη μουσική. Δηλαδή όντως ο πρώτος μας δίσκος το 1987 είναι κάτι πολύ σημαντικό λόγω της δύναμης των ίδιων των τραγουδιών και της απήχησης και επιρροής που είχε και έχει σ΄ αυτούς που παρακολουθούν αυτό το είδος μουσικής ,αλλά και ο δεύτερος δίσκος το 1999 σηματοδοτεί κάτι πολύ σοβαρό ,την «επιστροφή» μας δισκογραφικά μετά από 12 χρόνια. Και το 2005 η κυκλοφορία του album «Στο Δρόμο» ,είναι η αφορμή για την ίδρυση της δικής μου Baby records.Ο καινούργιος δίσκος μας τώρα «cougar baby-smoking rabbit» είναι το ξεπέρασμα ενός φράγματος που είχαμε λόγω του ότι είμαστε ανεξάρτητοι και την πραγματοποίηση μιας πιο πλούσιας παραγωγής.
Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσω θερμά θα ήθελα να μου πείτε ποιες συναυλίες έχετε προγραμματίσει για το άμεσο μέλλον
: Στις 12 Μαϊου κάναμε μια πολύ ωραία εμφάνιση στα Ιωάννινα, την Παρασκευή 20 Μαϊου παρουσιάζουμε τον καινούργιο δίσκο στην Αθήνα στο Αν και θα ενημερώσουμε και για επόμενες εμφανίσεις του καλοκαιριού μας μέσω του site μας www.morastifotia.gr
Τζανιδάκης Κων/νος
Τζανιδάκης Κων/νος
