1.    Πότε ξεκίνησες σπουδές κλασσικής κιθάρας;

Mάλλον μεγάλος θα έλεγα, 11 χρονών. Αυτό οφείλετε στον πατέρα μου που ήταν και καθηγητής μου. Ο πατέρας μου ξέροντας τις δυσκολίες του Έλληνα επαγγελματία μουσικού σχεδόν μου έκρυβε τις κιθάρες, φυσικά όσο αυτό ήταν εύκολο γιατί έχουμε περίπου 10 με 11 κιθάρες στο σπίτι. Δεν ήθελε να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μουσική αλλά μόνο για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα μου. Επίσης, ήμουν πολύ καλός μαθητής στο σχολείο και ίσως να είχε κάτι άλλο στο μυαλό του.

2.    Όσον αφορά τις ανώτερες σπουδές σου στο Πανεπιστήμιο γιατί επέλεξες το τμήμα της μουσικολογίας και όχι το τμήμα με ειδίκευση στην κιθάρα;

Ήμουν κιθαριστής, είχα τελειώσει τις σπουδές μου και είχα πάρει και το δίπλωμά μου από το Ωδείο Αθηνών. Αυτό που ήθελα ήταν να μάθω κάτι διαφορετικό σε πανεπιστημιακό επίπεδο, να προσεγγίσω τη μουσική όχι μόνο μέσα από τη κιθάρα. Αυτό λοιπόν με έκανε να επιλέξω τη θεωρητική πλευρά για τη συνέχεια των σπουδών μου.

3.    Πως επέλεξες ένα Πανεπιστήμιο της Ελλάδας και όχι ένα που βρίσκεται σε άλλη χώρα της Ευρωπαικής Ένωσης;

Τα Τμήματα Μουσικών Σπουδών στα ελληνικά Πανεπιστήμια είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης. Έχουν από τις καλύτερες υποδομές και δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα υπόλοιπα. Επίσης, ένας σημαντικός παράγοντας είναι ότι θέλω να επενδύσω στη χώρα μου και το σημαντικότερο ότι θέλω να βρίσκομαι όσο μπορώ περισσότερο κοντά στους δικούς ανθρώπους.

4.    Μίλησέ μας λίγο για την κιθάρα πού έχεις. Είναι από το εξωτερικό ή από Έλληνα κατασκευαστή;

Παίζω πάντα με κιθάρες Ελλήνων κατασκευαστών. Το έχω αναφέρει και σε άλλη συνέντευξή μου εδώ και πολλά χρόνια. Οι Έλληνες κατασκευαστές είναι εφάμιλλοι με αυτούς των άλλων χωρών.

5.    Τη συμβουλή θα έδινες στους νέους κιθαριστές όσον αφορά τη μελέτη τους;

Η καθημερινή μελέτη είναι καλό να ξεκινάει με ανοικτές χορδές βοηθώντας το δεξί χέρι να δυναμώσει τον ήχο μακριά από τις δυσκολίες του αριστερού χεριού. Φυσικά, το πρόγραμμα της ημέρας αλλάζει ανάλογα με τις ανάγκες κάθε κιθαριστή. Η τεχνική δεν ολοκληρώνεται μόνο με ασκήσεις, που είναι διάφορες προτάσεις μελέτης, αλλά θα πρέπει παράλληλα να μελετάνε τις σπουδές των μεγάλων δασκάλων και τα έργα των γνωστών συνθετών.

6.    Δίνεις ρεσιτάλ απο 14 ετών. Πως είναι αυτό σαν εμπειρία;

Τα ρεσιτάλ είναι από τις ομορφότερες στιγμές ενός μουσικού γιατί μοιράζεται μαζί με τους άλλους αυτό που αγαπάει. Θέλω να τονίσω ότι ένα ρεσιτάλ απαιτεί μια ιδαίτερη και αυστηρή προετοιμασία μελέτης, μια απόλυτη πειθαρχία κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης, προκειμένου να αποδοθεί το μέγιστο αποτέλεσμα. Αυτό είναι μια θαυμάσια εμπειρία που εγώ βιώνω από την ηλικία των 14 ετών. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα το γεγονός ότι ξεκίνησα να δίνω ρεσιτάλ ως σολίστ τόσο νωρίς.

7.    Ο σολίστας γεννιέται ή γίνεται;

Ένας σολίστας γεννιέται με κάποια προσόντα ιδιαίτερα τα οποία θα πρέπει να εξελίξει. Απαιτείται να έχει πολύ καλή και σοβαρή οργάνωση στη μελέτη του, να έχει πολύ καλή μνήμη, να μην έχει τρακ και αν έχει να μπορεί να το διαχειριστεί, να έχει πάθος γι’αυτό που κάνει και φυσικά να έχει αντοχή στο χρόνο.

8.    Το 2014 είχες εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον Πανευρωπαικό διαγωνισμό ”Εurovision Young Musicians” στη Γερμανία. Πως το ένιωσες όλο αυτό, γιατί από οσο ξέρω είσαι ο πρώτος Έλληνας κιθαρίστας που κατάφερε κάτι τέτοιο.

Σε κάθε διαγωνισμό όταν παίρνεις το πρώτο βραβείο σε κάνει να νιώθεις υπέροχα, αυτή η βράβευση ήταν ιδιαίτερη για μένα γιατί δεν ήταν ένας απλός διαγωνισμός. Θα εκπροσωπούσα την Ελλάδα στην Κολωνία σε έναν τόσο σημαντικό διαγωνισμό, ανάμεσα σε όργανα ορχήστρας και αυτό το έκανε περισσότερο ανταγωνιστικό και όμορφο ταυτόχρονα. Το σημαντικότερο ήταν ότι ήμουν ο πρώτος κιθαριστής που το πέτυχε αυτό από την Ελλάδα.

Ο Βασίλης Δίγκος με τον Κώστα Τζανιδάκη

9.    Αυτή η διοργάνωση σε έκανε γρήγορα γνωστό με αποτέλεσμα να σε καλούν για να δώσεις ρεσιτάλ σε διάφορες χώρες. Πες μου για τη διαφορά των ακροατών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Πράγματι, αυτός ο διαγωνισμός με έκανε γρήγορα γνωστό και εκτός Ελλάδας, έτσι έχω την ευκαιρία να παίζω σε διάφορες χώρες που έχουν διαφορετική παιδεία στη μουσική. Σε κάθε χώρα το κοινό αλλάζει ανάλογα με τη μουσική παιδεία και την κουλτούρα. Σε γενικές γραμμές το κιθαριστικό κοινό μοιάζει πολύ και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι γνωρίζουν τα κομμάτια, παίζουν κιθάρα και έχουν άποψη. Επίσης, πρέπει να τονίσω ότι το κοινό εκτός Ελλάδας είναι περισσότερο ένθερμο στο χειροκρότημα και απλόχερο στο να δώσει συγχαρητήρια.

10.    Πολλοί συνθέτες σου έχουν αφιερώσει έργα τους και πρόσφατα ο καθηγητής, συνθέτης και μαέστρος Πάρης Μανιάτης. Μίλησέ μας γι’αυτό.

Τον κ. Μανιάτη δεν τον γνώριζα προσωπικά. Το γεγονός ότι μου αφιέρωσε ένα έργο του αποτελεί μεγάλη αξία για μένα και είναι ιδιαίτερα τιμητικό. Πρέπει να τονίσω ότι είναι ένας αξιόλογος μουσικός με πολλές σπουδές στο εξωτερικό. Αυτό μου δίνει ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση που θα συνεργαστώ μαζί του.

Ο Βασίλης Δίγκος μαζί με τον Πάρη Μανιάτη

Βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=N-C5KngWE5Q