Η κάθε νότα έμοιαζε να ξεκλειδώνει και ένα μικρό κομμάτι του εαυτού σου, που είχες βαθειά φυλαγμένο για πολλά χρόνια στο υποσυνείδητο σου.

Ο κάθε ήχος έμοιαζε να σε ταξιδεύει σε μέρη που ονειρεύτηκες, αλλά σπάνια τολμούσες να ανασύρεις και πάλι στο μυαλό σου.

Και στο τέλος ένας ωκεανός συναισθημάτων πλημμύριζε κάθε κύτταρο σου, γεμίζοντας υγεία και αισιοδοξία ακόμα και την πιο απόμακρη  γωνιά της ψυχής σου.

Μπορεί να φαντάζει υπερβολή αλλά κάπως έτσι πρέπει να ένιωσαν όσοι είχαν τη χαρά  και τη τύχη να παρακολουθήσουν από κοντά τον σολίστα Βασίλη Τσαμπρόπουλο, σε ένα ακόμα υπέροχο ρεσιτάλ. Ήταν η εντυπωσιακή πρεμιέρα στο Προαύλιο χώρο του Badminton, που θα φιλοξενήσει και φέτος σπουδαίους καλλιτέχνες, δίνοντας έναν ξεχωριστό τόνο μουσικής δροσιάς στην καλοκαιρινή και ζεστή Αθήνα.

Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος είναι πραγματικά ένας καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξεως. Το παίξιμο του σε καθηλώνει από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο . Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι ακούς μία ολόκληρη ορχήστρα, ενώ στην πραγματικότητα ακούς τα πλήκτρα ενός και μόνο πιάνου! Και είναι σίγουρα από τις περιπτώσεις που οι λέξεις μοιάζουν πολύ φτωχές στο να περιγράψουν την μεγαλοπρέπεια και την αξία ενός γεγονότος. Και πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά άλλωστε για έναν άνθρωπο που από τη μία σε ταξιδεύει στα μαγικά μονοπάτια του Μπετόβεν, του Μότσαρτ, του Σοπέν, του Μπαχ, του Ραχμάνινοφ, του Προκόβιεφ και του Σκριαμπιν και από την άλλη σε αφήνει άφωνο με τις τζαζ ενορχηστρώσεις και την σύγχρονη αισθητική του αυτοσχεδιασμού.

Ήταν μία σπουδαία μουσική εμπειρία, γεμάτη ηχοχρώματα και υψηλού επιπέδου καλλιτεχνική αξία.

Τζανιδάκης Κων/νος

3/7/2012