Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι που δεν έχει γραφεί η ειπωθεί, για τον θρύλο της Ελληνικής ροκ σκηνής Βασίλη Παπακωνσταντίνου! Και όμως……..

Με αυτές λοιπόν τις σκέψεις κατηφορίσαμε Σάββατο βράδυ 12 Ιανουαρίου στην Αρχιτεκτονική στο Γκάζι. Φτάνοντας, η ώρα 23:00, μπαίνουμε σε ένα μαγαζί  που ασφυκτιούσε από κόσμο όλων των ηλικιών και γενιών, θυμίζοντας συναυλία σε γήπεδο. Λίγο μετά τις 23:30 και ενώ ο κόσμος συνέχισε να συρρέει γεμίζοντας ακόμα περισσότερο την Αρχιτεκτονική, χαμηλώνουν τα φώτα και οι μουσικοί του Βασίλη ανεβαίνουν στη σκηνή με ένα ορχηστρικό κομμάτι και εν συνεχεία με τα “In the air tonight” και “Holiday”, του Phil Collins και Scorpions αντίστοιχα, με την εκπληκτική Φρόσω Στυλιανού στο μικρόφωνο.

Η μεγάλη ώρα είχε φτάσει, με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου να ανεβαίνει στη σκηνή και υπό τους ρυθμούς του “Δώσαμε”(άκρως επίκαιρο τραγούδι) να καλωσορίζει τον κόσμο, που ζητωκραύγαζε ρυθμικά το όνομά του και να ξεκινάει το πρόγραμμά του. Ακολούθησαν συστάσεις του Βασίλη με τα “Ιδιαζόντως” και “Σφεντόνα” και εν συνεχεία τα “Δελτίο των 8” και η αναφορά του στο Νικόλα Άσιμο με το “Γιουσουρούμ”.
Το πρώτο μέρος του προγράμματος κύλησε με τραγούδια από όλα τα στάδια της καριέρας του Βασίλη ενδεικτικά: ”Θα ’ρθω να σε βρω”, “Ρε μπαγάσα”, “Ίσως”, “Νιώθω μεγάλη μοναξιά”, “Για μένα τραγουδώ”, “Καμπαρντίνα”, “Μπαλάντα για τον Γιάννη Κ”, “Οι ψυχές και οι αγάπες”, “Ο στρατιώτης” του Μάνου Λοΐζου, με το κοινό να τραγουδάει και να χοροπηδάει σαν μικρό παιδί. Εν συνεχεία ο Βασίλης κατέβηκε από την σκηνή και την σκυτάλη ανέλαβαν τα backing vocals του Βασίλη, Φρόσω Στυλιανού και Meri Brozi σε καθηλωτικές διασκευές από όλο το φάσμα της μουσικής όπως “Hey you” των Pink Floyd, “Roadhouse Blues” Doors μέχρι “Μέτρησα ” της Ελευθερίας Αρβανιτάκη.

Η ώρα για τη επιστροφή του Βασίλη ήταν γεγονός. Υπό τις μελωδίες του “Μαύρου Γάτου”, ο κορυφαίος ροκ τραγουδιστής επανήλθε επί σκηνής, με ένα δεύτερο μέρος ακόμα πιο ξεσηκωτικό. “Μπλουζ του κερατά”, “Να γράφεις να τηλεφωνείς”, ”Δεν έχω άλλη υπομονή”, “Αγαπάω κι αδιαφορώ”, “Μη με αλλάξεις”, “Σ’ ακολουθώ” του Λοΐζου, “Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ” του Αλκίνοου Ιωαννίδη, το “Je suis malade” της Lara Fabian σε ερμηνεία  Φρόσως Στυλιανού, “Για τον Παράδεισο”, “Έλα”, “Άνοιξέ μου να κρυφτώ”, “Εσύ εκεί”  Πυξ Λαξ, “Σ’ αγαπάω ακόμα”, “Βικτώρια”, “Βράδυ Σαββάτου”.. και ήρθε να μας αποτελειώσει με τα “Ελλάς”, “Δεν υπάρχω”, “Από μένα το Βασίλη”, “Πριν το τέλος” και το “Να κοιμηθούμε αγκαλιά”, με ένα κοινό από κάτω να τον αποθεώνει και να φωνάζει συνέχεια “Βασίλη ζούμε για να σ’ακούμε”.

Κάπου εδώ ήταν η ώρα του εναλλακτικού λαϊκού προγράμματος του Βασίλη με τραγούδια ενδεικτικά όπως “Βρέχει στη φτωχογειτονιά”, “Δε λες κουβέντα” της Σωτηρίας Μπέλλου, “Φίλα με τώρα” του Σωκράτη Μάλαμα, “Τέλι τέλι τέλι” της Χαρούλας Αλεξίου και “Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα” του Μπιθικώτση κ.α. οδηγούμενοι προς το τέλος της βραδιάς με αλλαγή ύφους πάλι και γνώριμους ήχους του Βασίλη όπως τα :”Καράβι”, ”Ένας νέγρος θερμαστής από το Τζιμπουτί” και φυσικά «Χαιρετίσματα στην εξουσία», μη παραλείποντας το γνωστό του moto στο τέλος του κομματιού, “Δε θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη”. Κλείνοντας τη βραδιά, λίγο πριν τις 4:00 υπό τους ήχους “Το παιχνίδι παίζεται”,o Βασίλης μας αποχαιρέτησε εγκαρδίως, με το κοινό να παραληρεί μέχρι την τελευταία στιγμή και να τραγουδάει, τραγούδια του Βασίλη.

Εν κατακλείδι, ο Βασίλης, περιστοιχιζόμενος από μία πάρα πολύ καλή μπάντα, εκπληκτικές φωνές όπως η Φρόσω Στυλιανού και η Meri Brozi, αποδεικνύει περίτρανα πως ύστερα από 40 χρόνια πορείας στην ελληνική ροκ σκηνή, είναι “φρέσκος”, γεμάτος όρεξη και λαχτάρα γι’αυτό που κάνει, κερδίζοντας ακόμα και τον πιο απαιτητικό ακροατή  ανεξαιρέτως ηλικίας, δικαιολογώντας στο έπακρο τον ορισμό του καλλιτέχνη αλλά συνάμα και του “αιώνιου έφηβου” και διώχνοντας κάθε αμφιβολία για το παρελθόν-παρόν και μέλλον του ως ένας από τους καλύτερους Έλληνες καλλιτέχνες.

  Band Crew: :
Αντρέας Αποστόλου – πιάνο
Βαγγέλης Πατεράκης – μπάσο
Στέφανος Δημητρίου – ντράμς
Γιάννης Αυγέρης – κιθάρα / φωνητικά/ πνευστά
Φρόσω Στυλιανού – τραγούδι / φωνητικά
Meri Brozi – βιολί / τραγούδι

 Δημήτρης Σκλιβάγκος