Πότε ξεκινήσατε την πορεία σας και ποια ήταν τα αρχικά μέλη?

– Οι ιδρυτές του γκρουπ ήταν οι δύο κιθαρίστες, ο Άδωνις Γουλιέλμος (ζητωκραυγές, ιαχές, ωσαννά κλπ) και ο Γιώργος Κούτρας.

Οι μουσικές σας επιρροές είναι πολλές και διαφορετικές. Πόσο εύκολο είναι να συνδυαστούν πολλά μουσικά είδη μαζί?

– Άλλες φορές είναι εύκολο, άλλες όχι. Αυτό που λέμε «χημεία» ενός γκρουπ είναι το πόσο καλά μπορούν να συνδυάσουν τα μέλη τις επιρροές τους.

Αν σας συζούσαμε να σταθείτε λίγο παραπάνω σε κάποιους αγαπημένους σς καλλιτέχνες, ποιους θα επιλέγατε?

– Σίγουρα τον Django Reinhardt, ο οποίος ήταν ο πρώτος που διέδωσε τη λεγόμενη gypsy jazz. Από εκεί και πέρα, τα blues είναι πολύ βασική επιρροή (Muddy Waters, Leadbelly, Skip James και αμέτρητοι άλλοι), όπως και η jazz (Duke Ellington, Louis Armstrong, Charlie Parker κλπ).

Ο πρώτος σας δίσκος κυκλοφόρησε το 2010 με τίτλο  «Ladies and Gents…Here’s The Swing Shoes». Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για το ύφος των τραγουδιών και τους συντελεστές?

– Στον δίσκο αυτό όλα τα κομμάτια εκτός από ένα είναι οργανικά και ηχογραφήθηκαν από το βασικό τρίο (Άδωνις Γουλιέλμος, Γιώργος Κούτρας – κιθάρες, και Πάνος Τομαράς – μπάσο). Συμπεριλάβαμε και μια μεταγενέστερη ηχογράφηση με τη Sugahspank στη φωνή, τον Ανδρέα Σιγαλό (βιολί) και τον William Τριανταφύλλου (κρουστά). Μερικά κομμάτια είναι παραδοσιακές μελωδίες προσαρμοσμένες σε swing ύφος, ενώ άλλα είναι κλασικά jazz και blues standards, συν μια διασκευή του 20th Century Boy, του Marc Bolan.

Εκτός από την Ελλάδα έχετε λάβει μέρος και σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Ποιες ήταν οι εμπειρίες που αποκομίσατε?

– Το καλοκαίρι παίξαμε σε ένα φεστιβάλ στο Μόναχο και σε ένα στην Κύπρο. Αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι δεθήκαμε πολύ περισσότερο στο παίξιμό μας σαν μπάντα. Επίσης, κάθε φορά που παίζεις σε κοινό με εντελώς διαφορετικές προσλαμβάνουσες, αντιλαμβάνεσαι τι λειτουργεί στο σετ σου και τι όχι.

Πως βλέπετε γενικότερα την ελληνικλη σκηνή με ξένο στίχο?

-Νομίζω ότι ο χαρακτηρισμός αγγλόφωνο, ελληνόφωνο είναι παρωχημένος εδώ και πολύ καιρό, τουλάχιστον κατά εμάς. Πιο βασικός διαχωρισμός στην περίπτωσή μας είναι η οργανική μουσική με το τραγούδι. Όταν ξεκινούσαμε, είχαμε πολύ περισσότερες δουλειές σαν οργανικό τρίο ή κουαρτέτο. Στην πορεία, και αφού αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε και με τραγουδίστριες, η συντριπτική πλειοψηφία των προτάσεων για δουλειά αφορούσε τη φωνητική εκδοχή – όχι ότι παραπονιόμαστε, αλλά το να συζητάμε για αγγλόφωνο ή ελληνόφωνο είναι γελοίο, τη στιγμή που σχεδόν κανείς δεν έχει διάθεση να ακούσει σκέτη μουσική.

Τζανιδάκης Κων/νος