ELECTRIC WIZARD, AGNES VEIN


untitled

ELECTRIC WIZARD, AGNES VEIN, GAGARIN 205, 09-04-11

Παρόλο που κατέφθασα στο γνωστό χώρο της Λιοσίων αργοπορημένος για το ξεκίνημα των σαλονικιών Agnes Vein, ήξερα πολύ καλά τι είχα χάσει μέχρι τότε, όντας μάρτυρας των δύο προηγούμενων καθηλωτικών συναυλιών τους στην πρωτεύουσα, στα πλαίσια της κυκλοφορίας του δίσκου τους “Duality”. Βλέποντας το λιτό και επιβλητικό στήσιμό τους στο σανίδι του Gagarin, επαλήθευσα τα μέχρι τώρα συμπεράσματά μου για το ποιόν της μουσικής του τρίο. Υποβλητική και παγερή, αλλά ταυτόχρονα ζεστή σαν τα καζάνια της κολάσεως. Για κάποιον που θέλει μια σύντομη περιγραφή, ας πούμε πως υλοποιούν με πολύ προσωπικό χαρακτήρα μια κατάδυση στο απόλυτο σκοτάδι, όπου οι Bathory θα συναντούσαν τους Neurosis, δηλαδή εκεί όπου το επικό συναντά το εσωστρεφές.

Ένα κομμάτι του κοινού έπιασε αυτό που θέλουν να κάνουν, παρακολουθώντας με προσοχή και στο κλείσιμο με το The Fall, χάρισε ολόψυχο χειροκρότημα, όπως ένας τύπος δίπλα που δεν τους είχε ξαναδεί και αναφώνησε αυθόρμητα “μεγάλη μπάντα”. H πλειοψηφία όμως του κοινού φάνηκε είχε σημαντικότερα πράγματα να κάνει, όπως να «ρολάρει» ομαδικά για μετά, να συζητήσει τα νέα με τα φιλαράκια που ‘χε να δει καιρό, να πει και κανά ανέκδοτο, περιμένουμε που περιμένουμε, ε, να μη σπάσει κι ο πάγος ρε παιδί μου; Τι να κάνεις, ήταν που ήταν ετερόκλητο το κοινό, ένα μεγάλο μέρος του οποίου περιστασιακά μόνο πατάει σε άλλες συναυλίες αυτού του ήχου, έτσι έχουν μάθει και οι περισσότεροι να αντιμετωπίζουν τα support σχήματα. Φυσικά και δε μπορεί να αλλάξει σε μια μέρα αυτό. Από τους Agnes Vein πάντως περιμένουμε τα καλύτερα, και βάσει των νέων τραγουδιών, ο δεύτερος δίσκος που θα έχουν στα σκαριά σε λίγο καιρό, θα είναι ακόμα πιο δυνατός από τον πρώτο. Αναμείνατε στο ακουστικό σας.

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, η ώρα είχε πάει έντεκα παρά τέταρτο, όταν τη σκηνή πήραν οι αλητάμπουρες υπό το όνομα Electric Wizard. Εμφάνιση τίγκα στα κλισέ για τον Jus Oborn, την κινητήρια δύναμη και ιδρυτή του σχήματος, με αμάνικο denim jacket και καρφιά. Στα αριστερά ο μπασίστας, με τατού σε όλο το σώμα και στο πρόσωπο και μπλουζάκι Possessed. Δεξιά η κούκλα Liz Buckingham, που φαίνεται άφθαρτη στο πέρασμα του χρόνου, κατάφερε να μαγνητίσει τα αντρικά βλέμματα στο γεμάτο venue. Και πίσω από το βαβουριάρη ντράμερ, να παίζουν 70ς obscure υπερκάλτ ταινιούλες! Στο σημείο αυτό, το μόνο που με απασχολούσε ήταν αν η λάμπα των ενισχυτών είχε ζεσταθεί κατάλληλα για να βγάλει όλο το μεγαλείο της σαμπαθίλας από τα χαμηλοκουρδισμένα Gibson ταυράκια. Τα πρώτα ακόρντα διέλυσαν κάθε απορία βέβαια. Ήχος σάπιος μέχρι το μεδούλι, με όλο το drone χαρακτήρα των doom πρωτοπόρων να ξεχύνεται σαν εμετός (© θενιόρ Μanolo Mavrommatis) από τα ηχεία.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως η μισή αντίστοιχη σκηνή παίζει αυτό που έπαιζαν στα 90ς oι Wizard, και χτες φάνηκε γιατί παίζουν μπάλα ένα κλικ πιο πάνω, ακόμα και αν είναι λίγο πεσμένοι σε σχέση με το παρελθόν.  Έπιασαν κορυφαία απόδοση στo Satanic Rites of Drugula, αλλά κυρίως στο Black Mass, το επαναλαμβανόμενο ρεφραίν του οποίου στοίχειωσε το σχεδόν γεμάτο κλαμπ. Κι η αυλαία μετά από 65 λεπτά έπεσε με το ομώνυμο άσμα από το Dopethrone. Κάπου εκεί οι περισσότεροι άρχισαν να αποχωρούν ψιλοαπογοητευμένοι, πιστεύοντας πως το πράγμα είχε λήξει πρόωρα. Οι πιο σώφρονες βέβαια δεν κουνήθηκαν ρούπι από τη θέση τους, γνωρίζοντας πως η μπάντα απλά πήγε να «ανεφοδιαστεί» στα αποδυτήρια. Και πράγματι, μετά 20 λεπτά επαναλαμβανόμενων χειροκροτημάτων και απαίτησης για άλλο ένα, βγήκαν, έβαλαν το volume στο 12, και ξεκίνησαν μία τελείως κ-α-τ-ε-σ-τ-ρ-α-μ-μ-έ-ν-η εκτέλεση του γνωστού ύμνου Funeralopolis, αποτελειώνοντας και τον κάθε πικραμμένο, γονατίζοντας και ματώνοντας αυτιά, και εντέλει αποδεικνύοντας γιατί κάθε περιοδεύον σχήμα που σέβεται τον εαυτό του φροντίζει να ανταμοίψει το αθηναϊκό κοινό. Οι φωτιές δε που άναψαν, έφτασαν τόσο ψηλά ώστε να κάψουν τη γενειάδα του θεού, έστω κι αν αυτός δεν υπάρχει…

Electric Wizard Setlist:

The Chosen Few

Scorpio Curse

The Nightchild

Return Trip

Satanic Rites of Drugula

Black Mass

Witchcult Today

Dopethrone

Funeralopolis

Κλέαρχος Γρηγoριάδης