1. Μιλήστε μας για το “The Big Picture”, τι πρόκειται να δούμε στην Αθηναΐδα;
”The Big Picture” είναι ο τίτλος του EP μου, που θα κυκλοφορήσει στις 4 Νοεμβρίου. Αποτελείται από πέντε κομμάτια εκ των οποίων τα τρία χρησιμοποιούνται για το γύρισμα μιας τριλογίας video. Το πρώτο, το ”The Mountain Of Human Bodies” θα βγει στο youtube στις 15 Οκτωβρίου. Ο ήχος του δίσκου είναι ηλεκτρονικός, αλλά όλα είναι χτισμένα με την λογική ενός pop τραγουδιού. Αυτό όμως που με ενδιέφερε κυρίως, ήταν να πω προσωπικές ιστορίες και να δουλέψω στιχουργικά πάνω σε θέματα που δεν είναι πολύ συνηθισμένα όπως ο κυνισμός ή η ιδέα της παραίτησης. Στην ουσία είναι pop μουσική αλλά νοηματικά είναι στον αντίποδα του είδους.
Στις 11 Νοεμβρίου στην Αθηναΐδα θα δείτε την live εκδοχή της δουλειάς. Συνειδητά επιλέγω πιο θεατρικούς χώρους γιατί το κάθε τραγούδι λειτουργεί κάθε φορά σαν ρόλος και σαν μονόλογος. Μουσικά θα είναι ένα live πολύ έντονο βασισμένο σε αρκετά ασυνήθιστους ήχους. Σε ένα μέρος της παράστασης θα είναι μαζί μου η χορεύτρια Μαίρη Παρδαλάκη, με την οποία συνεργάζομαι για τα γυρίσματα των video. Είναι μία εξαιρετική χορεύτρια που ζει στο Παρίσι και ως προς τη δικιά μου δουλειά αυτό που θα κάνει στην Αθηναΐδα θα είναι το να δώσει επί σκηνής διαφορετικές εκδοχές και ιστορίες παράλληλες με τα τραγούδια μέσα από τον χορό. Επίσης θα έχω τη χαρά να μοιραστώ τη σκηνή για κάποια τραγούδια με την βασική μου συνεργάτιδα εδώ στο Παρίσι, την Alexia C.
2. Πόσο δύσκολο είναι για έναν Έλληνα καλλιτέχνη να ζει και να δημιουργεί στο Παρίσι;
Το θέμα πηγαίνοντας ως Έλληνας να ζήσεις και να δημιουργήσεις σε ξένη χώρα γενικά είναι το να μην μείνεις κλεισμένος στον ελληνικό κύκλο. Φυσικά κάποιοι από τους συνεργάτες μου είναι Έλληνες αλλά αυτό συμβαίνει γιατί ταιριάξαμε καλλιτεχνικά. Αρχικά μπορεί να φανεί δύσκολο το να συνεργαστείς με κάποιον που έχει εντελώς διαφορετική κουλτούρα και τρόπο σκέψης αλλά νομίζω ότι είναι το μόνο πράγμα που θα σε πάει παραπέρα στη δουλειά. Για παράδειγμα έχουμε τη χαρά να δουλεύουμε για το οπτικό υλικό της δουλειάς με τον Γάλλο κινηματογραφιστή Maxime Gaudet για τον οποίο παράλληλα η Alexia C κι εγώ γράφουμε μουσική για δικά του video, όπως για τη σειρά hyperlapse videos πάνω σε πόλεις του κόσμου. Πρόσφατα μάλιστα βγάλαμε και ένα video γυρισμένο στην Αθήνα! Κατά τα άλλα νομίζω ότι το να στήσει κάποιος μία δουλειά από την αρχή μέχρι το τέλος θέλει την ίδια αντοχή και επένδυση ενέργειας και χρόνου σε οποιαδήποτε χώρα ή πόλη.
3. Μιλήστε μας για την απόφαση σας να μετακινηθείτε στο Παρίσι. Είχε να κάνει με την κρίση που διανύουμε στην Ελλάδα ή επειδή σαν τρόπο έκφρασης έχετε περισσότερα δημιουργικά ερεθίσματα εκεί;
Στη Γαλλία βρέθηκα πρώτα απ’όλα για σπουδές και διότι πίστευα ότι θα μου προσφέρει περισσότερα ερεθίσματα από ότι η Ελλάδα. Και αυτό ισχύει μέχρι ένα σημείο. Μπόρεσα να δω παραστάσεις και συναυλίες που ποτέ δεν θα είχα την ευκαιρία να δω στην Ελλάδα. Ναι έφυγα όπως πολλοί λόγω και της κρίσης αλλά η αλήθεια είναι ότι η ζωή δεν διαφέρει ή δεν μπορώ να πω ότι είναι καλύτερη στη Γαλλία. Το Παρίσι είναι μια δύσκολη πόλη αν αποφασίσει κάποιος να ζήσει εδώ και γνωρίζω πολλούς Έλληνες που ήρθαν πιστεύοντας πως τα πράγματα είναι πιο εύκολα εδώ και προτίμησαν να γυρίσουν. Η κάθε χώρα έχει τα θετικά και τα αρνητικά της και η Γαλλία έχει προβλήματα με άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινότητα του ανθρώπου που στην Ελλάδα δεν μπορούμε να φανταστούμε.
4. Ποια η ανταπόκριση των Γάλλων στη δουλειά σας? Πιστεύετε ότι διαφέρει το ελληνικό κοινό από το γαλλικό;
Κατ’αρχάς κάτι πολύ βασικό στη δουλειά μου είναι η συνειδητή επιλογή μου να μην παίρνω μια ξεκάθαρη θέση από αισθητική άποψη. Δηλαδή δεν θα βρει ο ακροατής ούτε άρωμα Ελλάδας ούτε Γαλλίας στα τραγούδια μου. Με δεδομένο αυτό και το ότι αυτά που φτιάχνω είναι επηρεασμένα από πολύ συγκεκριμένους καλλιτέχνες (Cocorosie, Antony and The Johnsons, Amanda Palmer) απευθύνονται νομίζω περισσότερο στον οποιονδήποτε χωρίς να παίζει ρόλο το από πού είναι αλλά το ποιός είναι ο ίδιος. Για αυτόν τον λόγο δεν μπορώ να διαχωρίσω το κοινό σε γαλλικό και ελληνικό. Στα live μου και στα project μου έχω παρόμοιες αντιδράσεις σε όποια από τις δύο χώρες βρίσκομαι και μάλιστα όσοι ανταποκρίνονται είναι πάντα άνθρωποι που πάνω κάτω έχουμε τις ίδιες προσλαμβάνουσες και τις ίδιες ανησυχίες.
5. Ο τρόπος προώθησης ειδικά στη μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει. Το διαδίκτυο, τα social media παίζουν καθοριστικό πλέον ρόλο. Αυτό διευκολύνει έναν νέο καλλιτέχνη;
Ναι, σίγουρα διευκολύνει οποιονδήποτε καλλιτέχνη. Βέβαια τα social media είναι τρόπος ζωής για τον καλλιτέχνη. Είναι κάτι σαν μια απόφαση που πρέπει να πάρει και να δεσμευτεί. Είναι κάτι που χρειάζεται καθημερινή δουλειά. Για εμένα κατά κάποιο τρόπο το ταξίδι ξεκινάει αυτές τις μέρες με αυτό το νέο project. Παρακολουθώ όμως καλλιτέχνες που καθορίζουν το πως λειτουργούν αυτά τα εργαλεία όπως η Amanda Palmer και η Eliza Rickman. Είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής εργασίας τους και είναι αυτό που τους επιτρέπει να τρέχουν τις δουλειές τους.
