Η παράσταση «Καμίλ Κλοντέλ: MUDNESS» συνεχίζεται στο “Αγγέλων Βήμα”. Ένας διάλογος ανάμεσα στη γλύπτρια Camille Claudel και τη ψυχίατρο Constance Pascal, που δεν έγινε ποτέ. Γιατί διάλεξες μία τέτοια φανταστική ιστορία από δύο υπαρκτά πρόσωπα, στην πρώτη σου σκηνοθετική προσπάθεια?
Τόσο η Καμίλ Κλοντέλ, όσο και η Κοστάνς Πασκάλ είναι δύο γυναίκες με συναρπαστικές προσωπικότητες και ταραχώδεις βίους. Τόλμησαν να σπουδάσουν και να εργαστούν σε μια εποχή όπου η γυναίκα περιοριζόταν στο ρόλο της συζύγου και της μάνας και το γυναικείο δικαίωμα στις σπουδές και στην εργασία δεν ήταν καθόλου δεδομένο. Έζησαν την ίδια περίοδο, στην ίδια πόλη ,μοιράστηκαν παρόμοιες εμπειρίες, ωστόσο δε συναντήθηκαν ποτέ.Η Κοστάνς Πασκάλ η πρώτη γυναίκα που κατάφερε να γίνει ψυχίατρος στη Γαλλία εργάστηκε στην ψυχιατρική κλινική της Βιλ Εβράρ , λίγο προτού η Καμίλ Κλοντέλ, η σπουδαία γλύπτρια, ερωμένη και μούσα του Ροντέν , νοσηλευτεί εκεί το 1913 κατηγορούμενη ουσιαστικά από τη μητέρα και τον αδερφό της για σοβαρή ψυχική διαταραχή. Θα μπορούσαν λοιπόν κάλλιστα να έχουν βρεθεί . Οι παρόμιες αιρετικές ζωές τους, το πάθος για τη δουλειά τους, καθώς και η επιλογή των συντρόφων τους πέρα από κοινωνικά δεδομένα και πρέπη της εποχής αποτελούσαν από μόνα τους ισχυρά κίνητρα για να εξερευνήσω τις ζωές τους και να τις τοποθετήσω χωροχρονικά στο ίδιο πλαίσιο.Επίσης δραματουργικά η σχέση μεταξύ ψυχιάτρου και ασθενή είναι πολύ ενδιαφέρουσα ειδικά όταν μιλάμε για τόσο σπουδαίες προσωπικότητες.
Θα ήθελες να μας αναφέρεις τους συντελεστές της παράστασης?
Οι συντελεστές της παράστασης είναι:
Δάφνη Μανούσου: Καμίλ Κλοντέλ
Στέλλα Μπούρου : Κοστάνς Πασκάλ
Στην παράσταση ακούγονται στα ηχογραφημένα μέρη οι ηθοποιοί :
Στέλιος Μάινας (Ως Ροντέν)
Αγγελική Καρυστινού (Ως μητέρα της Καμίλ Κλοντέλ)
Ιωάννα Σταυροπούλου
και ο δημοσιογράφος Γιάννης Νένες
Σκηνοθεσία : Γιάννης Λασπιάς
Εικαστική & Σκηνογραφική Επιμέλεια — Visual Art : Παντελής Ξηροχειμώνας
Σχεδιασμός φώτων : Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Ενδυματολογία : Βασιλική Σύρμα
Επιμέλεια κίνησης : Όλγα Σπυράκη
Μουσική : THE BOY — Αλέξανδρος Βούλγαρης / Pan-Pan
Sound design: Βαγγέλης Μόσχος
Art — director : Μαγδαληνή Στεφανάτου
Φωτογραφία : Θοδωρής Μάρκου
Παίζεται στη ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ : ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ
Τρίτη στις 19.30 και Πέμπτη στις 21.30
Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η φαντασία στο χώρο του θεάτρου αλλά και στη ζωή μας γενικότερα?
Η φαντασία κατέχει πρωτεύοντα ρόλο τόσο στο χώρο του θεάτρου, όσο και στη ζωή γενικότερα.Αν ο άνθρωπος δεν είχε το στοιχείο της φαντασίας δε θα μπορούσε να επιβιώσει εξαρχής. Νομίζω ότι όσο περισσότερο αφήνουμε ελεύθερο το μυαλό μας και καλλιεργούμε τη φαντασία μας τόσο πιο ευτυχισμένοι γινόμαστε εμείς οι ίδιοι αλλά και οι άνθρωποι γύρω μας. Στη σημερινή εποχή πάσχουμε από έλλειψη φαντασίας.Εγώ πάντα αγαπούσα τους Δον Κιχώτες…
Πότε αλήθεια κατάλαβες ότι θέλεις να ακολουθήσεις τον δρόμο του θεάτρου?
Πότε το κατάλαβα…Εδωσα εξετάσεις στο υπουργείο πολιτισμού κατόπιν παρότρυνσης μιας φίλης μου. Πέρασα στις εξετάσεις , ολοκλήρωσα τις σπουδές μου χωρίς να έχω κάποιο στόχο και μετά δεν ασχολήθηκα επαγγελματικά αφού διάλεξα να ολοκληρώσω και τις πανεπιστημιακές μου σπουδές. Δεν ήμουν άνθρωπος καριέρας ή αποφασισμένος να γίνω ηθοποιός .Βασικά δεν ήξερα τί ακριβώς ήθελα να κάνω, ούτε τί ακριβώς μου αρέσει. Δεν έλεγα καν πως έχω τελειώσει δραματική σχολή. ’Οταν αποφάσισα να παραιτηθώ από τη δουλειά γραφείου γιατί ήμουν δυστυχής και να προσπαθήσω να ασχοληθώ με το θέατρο..ε ..εκεί το κατάλαβα..Έπαιξα τον πρώτο μου ρόλο και κατάλαβα ότι καταρχήν το χω μεγάλη ανάγκη και κατα δεύτερον μπορεί και να «τα λέω».Κέρδισα με κόπο την ταυτότητα και τα θέλω μου γενικότερα….
Εν μέσο κρίσης γίνονται όλο και περισσότερες παραστάσεις, με σημαντική παρουσία του κοινού. Που νομίζεις ότι οφείλεται αυτή η δυναμική, τι δεδομένη χρονικά στιγμή?
Η οικονομική κρίση πάντοτε συνοδευόταν από την άνθιση των τεχνών και του καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος.Το θέατρο είναι μια ολοκληρωμένη κοινωνική έξοδος.Προσφέρει ποιότητα και ψυχαγωγία . Επιπλέον είναι αρκετά προσιτή έξοδος μιας και το εισιτήριο είναι αρκετά μειωμένο σε σχέση με παλιότερες, προ κρίσης, εποχές.Υπάρχει και αύξηση νέων ομάδων και παραγωγών οπότε οι θεατρικές προτάσεις πολλαπλασιάζονται και γίνονται ακόμα πιο θελκτικές για το θεατρικό κοινό. Η πτώση της τηλεόρασης, ο θάνατος του lifestyle, και η στροφή προς την πνευματική αναζήτηση ευνοούν τις τέχνες γενικότερα. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλες παραγωγές με γνωστούς τηλεοπτικούς ηθοποιούς δεν πάνε πλέον τόσο καλά όσο θεατρικές ομάδες με άγνωστους για το ευρύ κοινό ηθοποιούς και χαμηλό προυπολογισμό αλλά υψηλή φαντασία και δημιουργικότητα.
Σε βρίσκουμε όμως ως ηθοποιό και στην παράσταση ‘΄’Ο θεός της σφαγής’’. Ένα έργο που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2006 και γνώρισε τεράστια επιτυχία σε περισσότερες από 35 χώρες στον κόσμο. Λίγα λόγια για την παράσταση…
Ο θεός της σφαγής είναι η τελευταία καλλιτεχνική δουλειά και παραγωγή της θεατρικής ομάδας στην οποία ανήκω τα τελευταία χρόνια της Square Theatre Company .Η ομάδα αποτελείται επίσης από τους Αργύρη Θανάσουλα, Ιωάννα Σταυροπούλου και Δάφνη Μανούσου. Επιλέξαμε ως ομάδα το συγκεκριμένο έργο γιατί είναι εξαιρετικά καλογραμμένο,απολαυστικό και επίκαιρο.Επίσης είχαμε τη χαρά να μας εμπιστευθεί η Γιασμίν Ρεζά τα δικαιώματα του έργουτης που όντως κάνει επιτυχία σε όλο τον κόσμο. Σκηνοθέτης της παράστασης είναι ο Δημήτρης Γιαμλόγμου.Το έργο παίζεται για λίγες ακόμα παραστάσεις στην κεντρική σκηνή του θεάτρου 104 στο Γκάζι, κάθε Παρασκεή ,Σάββατο και Κυριακή στις 21.00
Έχεις κάποια σχέδια για το άμεσο μέλλον?
Ελπίζω να καταφέρουμε να παρουσιάσουμε το «Καμιλ Κλοντελ Mudness» στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Γράφω επίσης το νέο μου θεατρικό έργο το οποίο ελπίζω να έχει την ίδια ζεστή ανταπόκριση που είχε και το Mudness.
Ευχαριστούμε θερμά για τη συνέντευξη που μας παραχώρησες.
Ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη !
Τζανιδάκης Κων/νος
