Καλησπέρα σας και καλώς ήρθατε στο rockandroll.gr. Φέτος στο Θέατρο Πρόβα σας βρίσκουμε σε αρκετές παραστάσεις. Θα ήθελα όμως να ξεκινήσουμε από αυτή που χαρίζεται τη φωνή σας στη ‘’ΓΙΑΓΙΑ ΣΜΥΡΝΗ’’. Πείτε μας λίγα λόγια τόσο για την παράσταση όσο και για τα συναισθήματα σας, αφού μη ξεχνάμε ότι γεννηθήκατε στη Κωνσταντινούπολη
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κωνσταντινούπολη, γι’ αυτόν τον λόγο είμαι ευαισθητοποιημένη σε ό,τι αφορά στην Μικρά Ασία. Θεωρώ χρέος μου και μεγάλη χαρά μου να γνωρίζουν οι σημερινοί νέοι θεατές τον πολιτισμό και την ιστορία της Μικράς Ασίας. Φέτος γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης. Ήταν μια μεγάλη αφορμή να ασχοληθούμε ως Θέατρο Πρόβα με αυτό το θέμα. Ο Υάκινθος Μάινας, που έγραψε τη Γιαγιά Σμύρνη, μας χαρίζει ένα κείμενο πολύ σημαντικό. Η ιστορία ξεκινά με μαγικό τρόπο, όταν η Γιαγιά Σμύρνη, την οποία υποδύομαι φωνητικά, χαρίζει τρία μαγικά καρύδια στον εγγονό της και τον μεταφέρει από την σύγχρονη εποχή στην εποχή της μικρασιατικής καταστροφής. Το έργο είναι μια όμορφη συρραφή μικρασιατικών παραμυθιών που παρουσιάζονται για πρώτη φορά από τη σκηνή του Θεάτρου Πρόβα. Είναι μια παρακαταθήκη που θα μείνει στην ελληνική παιδική θεατρική δραματολογία. Η Κοραλία Τσόγκα σκηνοθέτησε το έργο. Οι μουσικές επιλογές έγιναν μετά από ειδική έρευνα. Είναι ακούσματα παραδοσιακά και σχεδόν άγνωστα. Είμαι πολύ χαρούμενη για το αποτέλεσμα, μιας πολύμηνης δουλειάς.

Το ”ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΚΙ ΕΓΩ” ανεβαίνει για 7η χρονιά, σε δικά σας μάλιστα σκηνικά. Που πιστεύετε ότι οφείλεται η μεγάλη του επιτυχία;
«Το Τέρας κι εγώ» του Σταμάτη Μαλέλη ανεβαίνει για 7η χρονιά. Είναι ένα έργο που μας χάρισε πολλά βραβεία. Βραβείο για την μεταφορά του μυθιστορήματος σε θεατρικό. Βραβείο ερμηνείας. Και το μεγαλύτερο δώρο που μας χάρισε αυτή η παράσταση είναι η αγάπη του κοινού. Πιστεύω ότι η επιτυχία οφείλεται σε πολλές συνιστώσες. Κατ’ αρχάς το θέμα του έργου που είναι η κατάθλιψη, μετά η προτότυπη μουσική του Νίκου Χαριζάνου, και οι ερμηνείες των ηθοποιών συνθέτουν ένα αποτέλεσμα που αγάπησε ο κόσμος. Συνταγή για μεγάλη επιτυχία στο θέατρο δεν υπάρχει. Νομίζω όμως ότι πολλοί συνάνθρωποί μας πάσχουν από κατάθλιψη κι έρχονται για να βοηθηθούν βλέποντας την παράσταση και να εισπράξουν ένα αισιόδοξο μήνυμα. Η κατάθλιψη γιατρεύεται αρκεί να έχεις τα κότσια να την παλέψεις. Το έργο είναι επίκαιρο. Η πανδημία, ο εγκλεισμός, η απομόνωση, οι θάνατοι, όλα αυτά πυροδότησαν μια βαθιά θλίψη που ίσως δεν θα εκδηλωνόταν αν δεν ένοιωθε ο κάθε άνθρωπος αυτήν την πολιτιστικά αμήχανη κατάσταση της χώρας μας, που βρέθηκε σε μια στάσιμη κατάσταση με κλειστά και απαγορευμένα θέατρα.

Για 2η όμως χρονιά έχουμε και ‘’ΤΑ 4 ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΟΥ’’. Θέλετε να μας βάλετε λίγο στο κλίμα της παράστασης;
Βεβαίως. Το έργο είναι από τα πιο σημαντικά έργα της μεταπολιτευτικής δημιουργίας, του 1975, καθώς καυτηριάζει τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας και τις συνέπειές τους. Επτά αδέρφια διεκδικούν την προεδρία μια κολοσσιαίας επιχείρησης. Μια σπαρταριστική σάτιρα που διακωμωδεί τα σόια, τις οικογενειακές προστριβές, τις σχέσεις συμφερόντων. Αβυσσαλέοι καυγάδες, κατηγόριες, όλα για την κληρονομιά. Ο πατέρας είναι 100 χρονών, ζει και έχει το 51% των μετοχών της εταιρίας, αλλά τα επτά παιδιά του δεν γνωρίζουν την διαθήκη του. Επίσης, ο πατέρας έχει μια αδερφή νεότερη απ’ αυτόν, που με έναν αριστοτεχνικά κωμικό τρόπο ξεμπροστιάζει τις συμπεριφορές των ανιψιών της. Στο τέλος συμφιλιώνονται και προσπαθούν όσο ζουν οι ίδιοι να ζει και ο μπαμπάς τους.

Μη ξεχάσουμε όμως δύο ακόμα παραστάσεις που ανεβαίνουν στο θέατρο Πρόβα. ‘’Η ΚΥΡΙΑ ΔΕΝ ΠΕΝΘΕΙ’’ και ‘’ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΙ ΜΠΕΛΑΔΕΣ’’
Οι «Χριστουγεννιάτικοι Μπελάδες» του Αντώνη Ζιώγα, θα ανέβουν στις 3 Δεκεμβρίου και θα παίζουν κάθε Σάββατο και Κυριακή. Το έργο αυτό το παρουσιάζουμε για δεύτερη χρονιά με μεγάλη επιτυχία και θα πρέπει το κοινό να κάνει από τώρα κράτηση γιατί τελειώνουν τα εισιτήρια. Το έργο «Η Κυρία Δεν Πενθεί» του πασίγνωστου Κώστα Μουρσελά θα ανέβει το δεύτερο δεκαήμερο του Ιανουαρίου. Είναι μια σπαρταριστική κωμωδία, ένα πάνελ διαφόρων χαρακτήρων με πολλές αδιέξοδες καταστάσεις και πάρα πολύ γέλιο.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς να συνεργάζεστε τόσο με τον σύζυγο όσο και με την κόρη σας;
Μάλλον είναι εύκολο γιατί έχουμε κοινό κώδικα υποκριτικής. Βγάζουμε πιο εύκολα τους ρόλους. Η ερμηνευτική μας ταυτότητα έχει πολλά κοινά. Υπάρχει μια σφραγίδα της υποκριτικής τέχνη που μας είναι κοινή και μια και μοναδική.

Μέσα από την πλούσια καριέρα σας θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε κάποιες στιγμές που θεωρείται ορόσημο;
Βεβαίως. Το 1984. Όταν φτιάξαμε με τον Σωτήρη Τσόγκα και τον Τάσο Δήμα την Εταιρία «Αθέατο», που αργότερα στεγάστηκε στην Ερμού 106. Μέχρι το 2000, όπου με τον σεισμό αναγκαστήκαμε να αφήσουμε αυτό το θέατρο και ξεκινήσαμε από την αρχή. Μετακομίσαμε σε ένα διατηρητέο νεοκλασικό στην Ηπείρου και Αχαρνών γωνία. Η γνωριμία μου με τον Σωτήρη Τσόγκα ήταν πολύ σημαντική. Παντρευτήκαμε, κάναμε την Κοραλία Τσόγκα και αγωνιστήκαμε για να κάνουμε τα όνειρό μας πραγματικότητα στο θέατρο.

Πόσο σημαντικό είναι τα παιδιά να βρίσκονται κοντά στη τέχνη και ποια κίνητρα πρέπει να τους δοθούν;
Εμείς δημιουργήσαμε την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Η Πρόβα» (είναι αναγνωρισμένη από το κράτος) για να βοηθήσουμε τους νέους ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με το θέατρο και να το παλέψουν. Δεν ξέρουν ότι υπάρχουν πολλές δυσκολίες, ότι υπάρχει πολλή ανεργία. Η τέχνη του θεάτρου είναι απαξιωμένη διότι επί δώδεκα χρόνια ένα παιδί, μια μαθήτρια, ένας μαθητής, δεν ασχολείται καθόλου με το μάθημα θεάτρου. Δηλαδή η ιεραρχία είναι: μαθηματικά, πληροφορική, γλώσσες και στο βάθος το θέατρο. Οπότε, όταν τελειώνουν το λύκειο και θέλουν να ασχοληθούν με την τέχνη της υποκριτικής, αισθάνονται ήδη αυτοαπαξιωμένοι. Δεν υπάρχει ταλαντόμετρο. Ένας νέος άνθρωπος που έχει καλλιτεχνική ανησυχία πρέπει να προσπαθήσει. Ούτε οι σχολές είναι γραφεία ευρέσεως εργασίας, αλλά τα παιδιά δεν γνωρίζουν πόση δουλειά χρειάζεται για να τελειώσουμε μια σχολή. Βλέπουν τηλεόραση και νομίζουν ότι είναι πάρα πολύ εύκολα, αλλά δεν είναι έτσι. Θέλει αφοσίωση και αγάπη.

Επειδή όμως οι τέχνες αλληλοσυμπληρώνονται, τι θα λέγατε να μας μιλήσετε και για τα μουσικά σας ακούσματα; Ελπίζω να υπάρχουν και από τον χώρο του rock ‘ n’ roll… Χα χα
Βεβαίως και υπάρχουν. Από τον χώρο του Rock ‘n’ Roll ακούω Joe Cocker, το αγαπημένο μου τραγούδι είναι το «Unchain My Heart». Μου αρέσουν Rolling Stones, είχα πάει και είχα δει την συναυλία του στο στάδιο. Μου αρέσουν οι Pink Floyd, οι Beatles, αλλά τα βασικά μου ακούσματα είναι η κλασική μουσική. Τρελαίνομαι για όλες τις όπερες και ειδικότερα η συλλογή μου η δισκογραφική έχει τα άπαντα των έργων που έχει τραγουδήσει η Μαρία Κάλλας. Μου αρέσει πάρα πολύ η φωνή της. Φυσικά μου αρέσουν και λόγω καταγωγής τα ακούσματα μου είναι σμυρναίικα ρεμπέτικα λαϊκά. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στην Κωνσταντινούπολη εκτός από αυτά τα ακούσματα είχαμε οπερέτες και ακούγαμε και στην Κωνσταντινούπολη όπερες. Εδώ, όσο λειτουργούσε η Λυρική στην Ακαδημίας, έχω δει όλες τις παραστάσεις που μπορούσα να δω και είμαι φοβερά θεατρόφιλη. Μου αρέσουν οι μεγάλοι συνθέτες που έχουν γράψει για κλασικά και σύγχρονα θεατρικά έργα.

Σας ευχαριστώ θερμά για την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε
Σας ευχαριστώ κι εγώ για την φιλοξενία

Κώστας Τζανιδάκης