Δε θα μπορούσε το όνομα του συγκροτήματός μας να μην είναι πολύ ιδιαίτερο για εμάς! Συγκεκριμένα κρύβει όλη τη φιλοσοφία μας όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίον συνεχίζουμε να δρούμε στο χώρο αυτό με βασικό μέλημα να τον υπηρετήσουμε σωστά αφήνοντας έργο πίσω μας.. Η «βόλτα» στη δισκογραφία γίνεται με ένα «όχημα» που χρειάζεται τις δικές μας και μόνο δυνάμεις για να πάει παρακάτω, χρειάζεται «πετάλι» για να ξεπεραστούν οι «ανηφόρες» και η διαδρομή γίνεται χωρίς βιασύνη, με προσοχή αλλά και με λογική να απολαύσουμε το «ταξίδι» όσο εύκολο ή δύσκολο κι αν είναι. Μακριά από σημεία των καιρών ( talent shows, realities).. μακριά από τις απαιτήσεις του life style, της show biz λίγο πιο πέρα απ τα πολλά φώτα κινούμαστε αργά και σταθερά χωρίς να χρωστάμε πουθενά πέρα από εμάς τους ίδιους καμιά απ τις «πεταλιές» μας. Τώρα.. το κίτρινο χρώμα για εμάς είναι ένα νεανικό ζωηρό κι έντονο χρώμα που μας εξιτάρει και μας κάνει αισιόδοξους.. κι επειδή η μουσική μας πάντα έχει ανοικτά κι αισιόδοξα μηνύματα για τη νεολαία ήταν το κατάλληλο χρώμα για τα ποδήλατά μας..
Πιστεύετε στο ρητό ΄΄ Στους δύο τρίτος δε χωρεί’’ (…ως αναφορά το γκρουπ βέβαια)?
Σαφώς η σχέση μας αλλά και η χημεία μας ως αδέρφια είναι τόσο ισχυρή και δυνατή αλλά και οι απόψεις και η φιλοσοφία μας ταυτίζονται τόσο που είναι εύστοχο το συγκεκριμένο ρητό! Η άποψή μας για το ύφος, το στίχο την ενορχήστρωση των τραγουδιών μας αλλά και τα standards των live εκτελέσεων τους είναι τόσο κατασταλαγμένη στα μυαλά μας, που νιώθουμε πλήρεις με τον τρόπο που τα παρουσιάζουμε. Παρόλα αυτά πάντα παίρνουμε γνώμες και συμβουλές από ανθρώπους με μεγάλη εμπειρία στο χώρο οι οποίες μας βοηθούν σε συγκεκριμένες κινήσεις μας.. και η γνώμη των συνεργατών μας ( μουσικοί, τεχνικοί, ηχολήπτες κλπ) είναι πολύτιμη αλλά σχεδόν πάντα ξέρουμε τι θέλουμε να πούμε και ξέρουμε και το πώς.. τώρα… σωστό.. λάθος.. πάντα ο χρόνος το αποδεικνύει
Στα τελευταία σας τραγούδια περιγράφετε μία κοινωνική κατάσταση, την οποία οι περισσότεροι άρχισαν να συνειδητοποιούν λίγο αργότερα. Νιώθατε από καιρό ότι οδηγούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση?
Ναι.. η κατάσταση γύρω μας, οι εμπειρίες δικών μας νέων ανθρώπων που με σπουδές και πτυχία εκλιπαρούσαν για μισή δουλειά κρύβοντας σελίδες απ το βιογραφικό, η άρνησή τους να κάνουν οικογένεια με βασικό άγχος αυτό της επιβίωσης, τα φαινόμενα της δεκαετίας «πάρε κόσμε» με δάνεια, κάρτες, αυτοκίνητα, οι συνεχείς προκλήσεις των πολιτικών με σκάνδαλα διαφθορά και υπεροψία, ο λήθαργος του κόσμου που παρακολουθούσε τρώγοντας πίτσα στο καναπέ του το κακό που ούτε καν καταλάβαινε πως ερχόταν, η απαράδεκτη αποχή απ το εκλογικό του δικαίωμα αλλά και όλα αυτά τα προηγούμενα 30 – 40 χρόνια απόλυτης ανοργανωσιάς διαφθοράς και ηθικής σήψης, τα πολιτιστικά σκουπίδια της τηλεόρασης που αποχαυνώνουν και ρίχνουν τη κριτική σκέψη… όλα αυτά κι άλλα πολλά που τώρα βέβαια που έπεσαν οι μάσκες αποκαλύφθηκαν με το πιο σκληρό τρόπο τα νιώθαμε κι εμείς αλλά και πολλοί άλλοι νέοι άνθρωποι… Aπλά εμείς έχουμε τη δυνατότητα μέσα απ τη μουσική μας να εκφράσουμε αυτά τα αδιέξοδα. Στους στίχους των κομματιών μας εκπροσωπούμε όλα τα νέα παιδιά που από νωρίς έβλεπαν που θα οδηγηθούμε. Σκοπός τους να ταρακουνήσουν και να ξυπνήσουν κάπως και τους υπόλοιπους.
Πιστεύετε ότι η μουσική μπορεί να προσφέρει μία αχτίδα φωτός, στο θολό τοπίο που υπάρχει σήμερα?
Όλα εξαρτώνται από τους ίδιους τους ανθρώπους… όλα! Και από αυτούς που δημιουργούν αλλά και από αυτούς που ακούνε και αντιλαμβάνονται τα νοήματα της τέχνης. Αν για παράδειγμα ο δημιουργός φτιάχνει ένα τραγούδι με νόημα κοινωνικό-πολιτικό ανάμεσα στα υπόλοιπα χιτάκια της εποχής επειδή είναι της «μόδας» ή «πουλάει» κατά κάποιο τρόπο, τότε ναι μεν αποτυπώνει τη κατάσταση μιας εποχής αλλά όχι με τρόπο αληθινής εσωτερικής ανάγκης κάποιων καταστάσεων που έχει αφουγκραστεί ο ίδιος και άγχεται να προειδοποιήσει αυτούς που τυχόν δεν έχουν αντιληφθεί το κίνδυνο. Τότε απλά αποτυπώνεται μια κατάσταση που όλοι μας πια ξέρουμε πως υπάρχει.. Δε μπορούν για παράδειγμα οι.. και καλά «ροκάδες» της πίστας και των χορηγών, να προβληματίσουν και να οδηγήσουν το κοινό που τρέχει να ακούσει με παρωπίδες τα σουξεδάκια που του σερβίρουν ως μασημένη τροφή τα media και οι δημόσιες σχέσεις..
Η μουσική για να αποτελέσει οδηγό όπως και σε προηγούμενες πολύ σημαντικές στιγμές για το μέλλον της κοινωνίας θα πρέπει να βασίζεται σε έναν κανόνα ηθικής, όχι μόνο απ τους καλλιτέχνες, αλλά και από τον κόσμο που θα ψαχτεί και θα αφουγκραστεί τα νοήματα. Τότε η μουσική και ο στίχος είναι από τα λίγα φώτα που φαίνονται στο βάθος του τούνελ. Όλα τα υπόλοιπα μπορεί να φαίνονται φως αλλά μπορεί να είναι και τρένο που έρχεται να παρασύρει…
Έχετε συνεργαστεί με πολλούς και σημαντικούς καλλιτέχνες. Υπάρχουν κάποιες στιγμές που έχουν χαραχτεί με ιδιαίτερο τρόπο στη μνήμη σας?
Κάθε συνεργασία είτε επί σκηνής είτε δισκογραφικά υπήρξε συνειδητή επιλογή μας με βάση κυρίως την ηθική των ανθρώπων που συνεργαστήκαμε και δεν ήταν «κόλπα» εταιρικά κλπ.. Ειδικά στη δισκογραφία δεν είχαν σκοπό την εμπορική επιτυχία αλλά το καλλιτεχνικό κίνητρο κι αυτό φαίνεται απ το είδος των τραγουδιών που τραγουδήσαμε παρέα. Απ όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους έχουμε πάρει γνώσεις και μαθήματα που 15 και 20 χρόνια ωδείων δε μπορούν να στα δώσουν γιατί δε περιορίζονται στα μουσικά θέματα αλλά ανοίγουν σε θέματα συμπεριφοράς ήθους και επαγγελματισμού. Δε θα ξεχωρίσουμε καμία στιγμή γιατί όλες μας έδωσαν πολλά. Ελπίζουμε να αποδειχθούμε άξιοι της εμπιστοσύνης τους.
Ποια ήταν η εμπειρία σας από το μουσικό ντύσιμο της παράστασης του Σπύρου Παπαδόπουλου ‘’Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού’’ ?
Ήταν κάτι που το θέλαμε πολύ ως εμπειρία γιατί είναι ιδιαίτερη καλλιτεχνική πρόκληση να ντύσεις ένα θεατρικό έργο, δηλαδή ζωντανές ερμηνείες που αναπτύσσονται εξελίσσονται αλλάζουν με το πέρασμα του καιρού.. μια μουσική που ανάλογα και με την ερμηνεία των ηθοποιών φορτίζουν συγκινησιακά κι ένα κοινό που είναι διαφορετικό κάθε φορά και που πρέπει να το εντάξεις κι εσύ με τη μουσική σου μέσα στο κλίμα του έργου. Τέλος το να είσαι εύστοχος σε ένα έργο τόσο επίκαιρο, τόσο καυστικό και δυνατό όσο αυτό του Ντάριο Φο, είναι μεγάλη πρόκληση. Ευτυχώς ο Σπύρος ξέρει πολύ καλά τι θέλει κι έχει έναν πολύ ήρεμο, σίγουρο και δίκαιο τρόπο να οδηγεί τους συνεργάτες του εκεί που τους περιμένει το απόλυτο της απόδοσής του.
Θεωρούμε πως τα πήγαμε καλά, χαιρόμαστε πολύ που το έργο στη δεύτερη χρονιά του γνωρίζει ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία, αποδεικνύοντας πόσος επίκαιρο είναι. Είμαστε τυχεροί που το πρώτο μας θεατρικό εγχείρημα έγινε με τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τον ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας έδωσε και για την εμπιστοσύνη του.
Υπάρχει στα άμεσα σχέδια σας η ηχογράφηση ενός νέου άλμπουμ?
Πάντα όλο και κάτι ετοιμάζουμε και ηχογραφούμε αλλά αυτή η περίοδος για μας είναι κυρίως ζωντανών εμφανίσεων στις οποίες επικοινωνούμε ακόμη το τελευταίο μας album με τίτλο +10, γιατί πιστεύουμε πως ακόμη δεν έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του. Μετά και την καλοκαιρινή μας περιοδεία θα μπούμε στούντιο να αποτυπώσουμε τις εμπειρίες τις ανησυχίες αλλά και την ενέργεια που μαζέψαμε σε όλες αυτές τις συναυλίες!
Έχετε προγραμματίσει κάποιες ζωντανές εμφανίσεις για το επόμενο χρονικό διάστημα, όπως αυτή στις 10 Μαρτίου στο Gagarin 205. Τι θα παρουσιάσετε?
Συνεχίζουμε τη πολύ πετυχημένη και υπέροχη συνεργασία μας με τον Βασίλη Παπακωσταντίνου ολοκληρώνοντας τις εμφανίσεις μας οι οποίες παρατάθηκαν ως τις 18 Φεβρουαρίου στην Αρχιτεκτονική και ετοιμάζουμε βαλίτσες για τη μετάβασή της συγκεκριμένης συνεργασίας και στη Θεσσαλονίκη στο stage από 24 Φεβρουαρίου. Σαφώς όμως ετοιμαζόμαστε πυρετωδώς για τη μεγάλη συναυλία που θα δώσουμε στην Αθήνα στις 10 Μάρτη στο Gagarin205. Μια οπτικό-ακουστική παράσταση με συγχρονισμένο ήχο – φως και εικόνα σε συνέχεια και εξέλιξη της περυσινής παράστασης «+10». Ευελπιστούμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και να αποτυπώσουμε ακριβώς αυτό που έχουμε στο μυαλό μας τους τελευταίους 8 μήνες που ετοιμάζουμε τη συγκεκριμένη παράσταση.
Ξεχωριστά videos και σκηνοθεσίες για κάθε τραγούδι που θα αναπτύσσονται σε πλήρη αρμονία και συγχρονισμό με τη μπάντα επί σκηνής μέσα από αρκετά τετραγωνικά led οθονών τελευταίας τεχνολογίας. Αυτό θα επιτρέπει εικονικές συμπράξεις με καλλιτέχνες, μουσικούς αλλά και συνδυασμό διαφορετικών μορφών τέχνης. Η real time σκηνοθεσία από 8 κάμερες που θα παρακολουθούν τους πρωταγωνιστές της σκηνής ολοκληρώνουν και συνδέουν όλα τα παραπάνω.
Χρόνια τώρα προσπαθούμε να πάμε κάποια βήματα παραπέρα τη λογική των live εμφανίσεων στην ελληνική ροκ σκηνή που εν έτη 2012 δε θα πρέπει να ζηλεύει τόσο πολλά πια απ τις ξένες αντίστοιχες προσπάθειες.. Με πολλή δουλειά, μεράκι και αγάπη εμείς και οι συνεργάτες μας πιστεύουμε πως αυτή η συναυλία θα είναι ένα βήμα ακόμη προς αυτή τη κατεύθυνση. Όσοι πιστοί ή ακόμη και … όσοι άπιστοι Θωμάδες.. προσέλθετε!! Προπώληση στα ticket house και ticket pro… τιμή προπώλησης 10 ευρώ.
Πως βλέπετε την ελληνική rock σκηνή εν έτη 2012?
Επειδή στη συγκεκριμένη σκηνή δρούμε και εμείς και βρισκόμαστε στη μέση μιας προσπάθειας που θα κριθεί από το πέρασμα του χρόνου, θα μας επιτρέψετε να μη γίνουμε εμείς κριτές της κατάστασης στην ελληνική ροκ σκηνή. Ισως κάποιοι παλαιότεροι απ αυτούς που βαστάνε ακόμη Θερμοπύλες και δεν υπέκυψαν σε εκπτώσεις της εποχής και δεν οδηγήθηκαν από τη ματαιοδοξία τους, μπορέσουν να εκφράσουν γνώμη..
Και ‘μεις ευχαριστούμε
Τζανιδάκης Κων/νος